عصاره سیر و لیمو ترش؛ راهی برای باز کردن رگهای قلب

باز کردن رگهای بسته شده قلب، کاری است نه چندان سخت که در جای خود و در مطلبی مستقل و مفصل به آن خوهیم پرداخت امّا برای خالی نبودن عریضه، این نسخه را که این روزها در بین بیماران قلبی، شهرتی به هم زده است را برایتان آورده ایم. این نسخه بنا بر نقل مشهور در فضای مجازی، بر اساس توصیه متخصّصان «دانشکده پزشکی ارلانگن» آلمان نگاشته شده است؛ اگرچه در صحت این انتساب شک و شبهه هایی وجود دارد امّا به تجربه، آن را نسخه ای کارساز و موثّر یافته ام؛ اگرچه اعتقاد شخصی من این است که برای این بیماران نباید به این تک نسخه یا نسخه های مشابه اکتفا کرد و ضرورت دارد که دوره های درمانی کاملی برایشان انجام شود.

[caption id="attachment_475" align="alignnone" width="300"] گرفتگی عروق قلب[/caption]

1 - روش تهیه

هسته 5 عدد لیموترش بزرگ یا ۱۵ عدد لیموترش کوچک را خارج کنید ولی پوست آنها را نگیرید. سپس آنها را با 30 حبه سیر متوسط پوست گرفته در مخلوط کن بریزید. پس از آن که همه محتویات در مخلوط کن له شد؛ آنها را با یک لیتر آب (5 لیوان معمولی) روی شعله کم بگذارید تا جوش بیاید. با اولین جوش، شعله را خاموش کرده؛ آن را از صافی رد کنید. مخلوط صاف شده را داخل یک ظرف شیشه ای بریزید و در یخچال نگهداری کنید.

[caption id="attachment_476" align="alignnone" width="300"] طرز تهیه معجون سیر و لیمو ترش[/caption]

2- روش مصرف

 روزانه دو بار و هر بار نصف استکان کوچک از عصاره را، قبل یا بعد از غذاهای اصلی(ناهار و شام)، میل نمایید. اگر مشکل معده ندارید قبل از ناهار و شام وگرنه بعد از آنها مصرف کنید.

پس از سپری شدن سه هفته از مصرف مداوم این عصاره طبیعی، احساس جوانی و شادابی را در بدنتان لمس خواهید کرد و به تدریج، گرفتگی های رگ های بدن و همچنین عوارض آنها(مثل کاهش دید و سنگینی گوش) مسیر بهبودی را خواهند پیمود.

به یاد داشته باشید ؛ بعد از مصرف یک دوره سه هفته ای، یک هفته مصرف دارو را قطع کرده؛ سپس دومین دوره مصرف سه هفته ای را اجرا کنید. به این ترتیب یک دوره درمانی، کامل خواهد شد.

 3 - بوی سیر

 بوی سیری که با خوردن این عصاره از دهان شما استشمام خواهد شد؛ آن قدر خفیف است که کسی متوجّه آن نخواهد شد؛ لذا بدون نگرانی از این بابت، دارو را مصرف نمایید.

4 – سایر خواصّ

 مصرف این عصاره، علاوه بر باز کردن گرفتگی های عروقی، چربی خون را کنترل می کند؛ جرم دندان را کاهش می دهد؛ و برای کسانی که سایش دندان ( دندان قروچه ) دارند هم، مفید است. مصرف این دارو به مبتلایان به فشار خون و کبد چرب هم توصیه می شود.

[caption id="attachment_477" align="alignnone" width="300"] خواص سیر و لیمو ترش[/caption]

تذکّرات  

1- برای اینکه پوست سیر را راحت تر بکنید، آن را در آب خیس کنید.

2- در بسياري از پايگاه ها و نیز منبع اصلی این مطلب ، بر مصرف روزی یک بار این عصاره تاکید شده است اما تجربه مصرف روزی دو بار را به ویژه دربیماران دچار گرفتگی های شدید عروقی مفیدتر می داند. کسانی که مشکلات خفیفی دارند یا به عنوان یک اقدام پیشگیرانه به این درمان اقدام می کنند بهتر است همان روزی یک بار دارو را مصرف کنند.

3- دوره درمان با همان دو دوره سه هفته ای و استراحت یک هفته ای بین آن تکمیل می شود. پیشنهاد می کنیم این روش درمانی ارزان و موثر را سالی یک بار تکرار کنید.

4- ادامه طولانی تر این درمان باید با نظر پزشک مجرّب طب سنتی صورت گیرد چراکه این دارو از دسته داروهای دارای درجه قدرت بالا(سه از چهار) محسوب می شود. ادامه بدون بی دلیل این دارو می تواند آسیب هایی را به عروق وارد کند. اگرچه با توجه به شیوع بسیار بالای رسوبات عروقی در بین مردم، این خطر چندان زیاد نیست اما به هرحال مشورت با پزشک مجرب ضروری است.

5- مصرف همزمان اين عصاره با داروهاي قلبي يا ساير داروهاي شيميايي بلامانع است.

6- اين عصاره معمولا عارضه خاصي ايجاد نمي كند. فقط:

- بيماراني كه مشكلات معدي يا گوارشي دارند ممكن است نتوانند آن را تحمّل كنند. البته این مساله از قبل قابل پیش بینی دقیق نیست و بعد از مصرف معلوم می شود. در صورت بروز مشکل، اگر  مشکل شدید است دارو را قطع کنید وگرنه دارو را با کمی عرق آویشن یا بابونه مصرف کنید.

- در بيماران ديابتي ممكن است اندكي قند خون را افزايش دهد كه جاي نگراني نيست.

- در برخي بيماران ممكن است مصرف عصاره باعث كاهش فشار خون و حالت هايي از جمله سرگيجه شود كه مي توان با مصرف كمي عسل يا خرما آن را كنترل كرد.

- چنان که گفتیم استفاده طولانی و بدون ضرورت این دارو ممکن است آسیب هایی به بافت داخلی عروق بزند.

7- همان طور که گفته شد اين عصاره تقريبا براي همه افراد حتّي كساني كه مشكل طبّي خاصي ندارند هم قابل استفاده است.

8- این عصاره، در درمان انواع گرفتگی های عروقی در نقاط مختلف بدن و به ویژه قلب موثر است. گرفتگی های خفیف عروق کرونر قلب، در صورت مصرف عصاره روند بهبودی را خواهند پیمود. در بیماری های شدیدتر و ازجمله گرفتگی های با درصد بالای عروق قلبی، اگرچه مصرف این عصاره باز هم خیلی خوب است امّا جای مراجعه به پزشک حاذق را نمی گیرد.

[caption id="attachment_478" align="alignnone" width="300"] سیر و لیموترش[/caption]

باز کردن رگ قلب با سیر و لیمو ترش٬ باز کردن رگ قلب با طب سنتی٬ باز کننده ی عروق قلب٬ بوی سیر٬ خواص سیر و لیمو ترش٬ روش مصرف سیر و لیمو ترش٬ سیر و لیمو ترش٬ طرز تهیه معجون سیر و لیمو ترش

افزایش شیر مادران شیرده در طب سنتی

قبل از ورود به بحث اصلی، باید به این نکته توجه داشت که غذاهایی که در هر زن شیرده باعث افزایش شیر می شوند؛ ممکن است با زنان دیگر کمی متفاوت باشد؛ به نحوی که دارو یا غذایی که در یک نفر باعث افزایش فراوان شیر می شود؛ ممکن است در دیگری اثر چندانی نداشته باشد. آنچه در پی می آید، دستوراتی است نسبتاً عمومی که در اکثر موارد، مفید واقع می شود:

[caption id="attachment_437" align="alignnone" width="300"] افزایش شیر مادر[/caption]

الف- دستورات عمومی:

۱- آرامش روحی از مهمترین عوامل تاثیرگزار در کیفیت و کمیت شیر مادران است. استرس، علاوه بر کم کردن میزان شیر، کیفیت آن را نیز دچار تغییراتی خواهد کرد که می تواند باعث کاهش تمایل نوزاد به مکیدن پستان شود که این مساله، خود دور باطلی را به وجود می آورد که به کاهش بیشتر شیر منجر خواهد شد. این نکته ساده، متاسّفانه در بسیاری از مواقع از سوی ما پزشکان، مغفول واقع می شود و تنها به تجویز داروهای شیرافزا به این مادران اکتفا می کنیم؛ و این در حالی است که حتّی در فرهنگ عامّه می توان نشانه هایی دالّ بر اعتقاد مردم به این نکته بدیهی را جستجو کرد؛ که نمونه بارز آن، این طعنه عامیانه است که:«حرص نخور؛ شیرت خشک می شود». بنابراین ابتدا آرامش روحی مادر را تامین کنید.

[caption id="attachment_438" align="alignnone" width="300"] آرامش روحی[/caption]

۲- طبق معمول مقالات این پایگاه، باز هم تکرار می کنم که یبوست مادر را درمان کنید. یبوست، به طور مستقیم، شاید کمتر روی میزان شیر تاثیر بگذارد امّا قطعا کیفیت آن را کاهش خواهد داد.

[caption id="attachment_439" align="alignnone" width="300"] درمان یبوست[/caption]

۳- تعادل هورمونی مادر را تامین کنید. بسیاری از ناتوانی های مادران در تامین شیر کافی برای فرزندانشان، به عدم تعادل و به ویژه کمبود هورمون های زنانه در ایشان مربوط می شود. این مشکلات در بین زنان امروزی بسیار شایع است امّا متاسّفانه در دوران پس از زایمان و به علّت عدم رعایت رسوم علمی و طبّی رایج در بین ایرانیان از سوی مادران جوانتر (و از جمله مواردی مثل استراحت کافی، استفاده از داروهای تقویت کننده کمر، مصرف غذاهای مقوّی مثل خاگینه و کاچی و …)، این مشکلات، تشدید و منجر به عوارضی ازجمله افسردگی پس از زایمان، کاهش یا قطع شیر، ریزش مو و … خواهد شد که شرح آنها مقاله مفصّلی را می طلبد. بنابراین و با اعمال روش های مناسب، مشکلات هورمونی پس از زایمان را حلّ کنید.

۴- به تغذیه مادران در دوران شیردهی توجّه کافی داشته باشید. مادر باید مصرف غذاهای باکیفیت را مدّنظر قرار دهد تا افت بدنی ناشی از دوران بارداری را سپری کند؛ به ویژه هرگونه نشانه ای مبنی بر کم خونی باید به طور جدّی پیگیری شود. متاسّفانه بسیاری از مادران جوان، به جای آن که به فکر سلامت خود و نوزاد دلبندشان باشند؛ به دنبال به دست آوردن تناسب اندام از دست رفته! هستند و در دوران شیردهی اقدام به گرفتن رژیم می کنند که کاری است بسیار ناپسند و غیرعلمی که می تواند علاوه بر محرومیت نوزاد از شیر باکیفیت و کافی، عوارض ناگواری ازجمله ریزش موی شدید مادر را به دنبال داشته باشد و این در حالی است که خود شیردهی، یکی از مهمترین عوامل بازگشت وزن مادر به حالت سابق است.

[caption id="attachment_440" align="alignnone" width="300"] تغذیه مادران شیرده[/caption]

۵- مکیدن سینه از سوی کودک، مهمترین عامل تحریکی ترشّح شیر است بنابراین از کارهایی که تمایل او به پستان مادر را کم می کنند؛ خودداری کنید. در واقع،  شیر دادن نوعی جریان عرضه و تقاضاست. شیر در صورتی تولید می‌شود که کودک شیر بخورد و میزان شیری که کودک می‌خورد به بدن مادر می‌فهماند که  باید چه مقدار شیر تولید کند. اگر کودک کمتر شیر بخورد، بدن مادر هم شیر کمتری تولید خواهد کرد.در این رابطه به نکات ذیل توجّه کنید:

۵-۱- اگــر چــه ورزش مــنـظـم و در حـد مـتعادل در زنـانی که قبل از بارداری از نظر جسمانی متناسب بوده اند مانعی برای شیردهی نیست اما  پس از فعالیت بدنی شدید مادر شیرده، به علت ورود اسید لاکتیک به شیر، ممکن است طعم تلخی در شیر ایجاد  شود و شیرخوار از خوردن شیر امتناع کند. ضمن توصیه به خودداری از هرگونه فعّالیت سنگین(به ویژه در روزهای نخست پس از زایمان)، در این مواقع لازم است مادر قبل از شیردادن، سینه خود را بشوید و اگر هنوز کودک مایل به شیر خوردن نیست مقدار کمی از شیر خود را قبل از تغذیه شیرخوار بدوشد و دور بریزد.

۵-۲- مصرف نوشابه های کافیین دار اعم از چای، قهوه، کوکاکولا و … ممکن است سبب تحریک پذیری، بی اشتهایی و کم خوابی شیرخوار شود. همچنین از آشامیدن الکل نیز باید خودداری کرد.

۵-۳- مصرف برخی غذاها مانند سیـر، انواع کلـم، پـیاز، مارچوبه، تربچه و یا غذاهـای پرادویه و پـر چاشنی ممکن است روی طعم شیر اثر بگذارد و تغییر ناگهانی طعم شیر سبب تمایل نداشتن شیرخوار به شیرخوردن شود. با توجه به تاثیر برخی مواد غذایی بر طعم شیر، در صورتی که شیر خوار از شیر خوردن امتناع می کند بهتر است مادران از مصرف این مواد خودداری کرده یا مصرف آن را محدود کنند.

۵-۴- هر شیشه شیر خشک، آب،‌ آب میوه و هر گونه خوراکی جز شیر که به کودک می دهید؛ به همان اندازه از شدّت و مدّت مکیدن سینه از سوی شیرخوار کم می شود و این باعث می‌شود که بدن مادر شیر کمتری تولید کند. بنابراین سعی کنید تا ۶-۴ ماهگی، غذایی غیر از شیر به فرزند خود نخورانید.

۵-۵- تغذیه با شیشه: برای کودک، مکیدن  شیر از شیشه راحت تر از مکیدن شیر از سینه مادر است؛ بنابراین، تغذیه  کودک با شیشه  باعث می‌شود که کودک  سینه را به خوبی نگیرد و ترجیح دهد که برای راحتی بیشتر با شیشه تغذیه کند.

۵-۶- پستانک: مکیدن پستانک باعث می شود که کودک با نحوه شیر خوردن از سینه مادر مشکل پیدا کند و همچنین باعث می‌شود مقدار زمانی که کودک با سینه مادر ارتباط برقرار می‌کند کمتر شود؛ در نتیجه، میزان شیر مادر کاهش می یابد.

۵-۷- محافظ نوک سینه: این مسا له نیز ممکن است منجر به «مشکل کودک با نوک سینه» شود. همچنین، باعث می‌شود که تحریک نوک سینه که در انتقال شیر نقش مهمی دارد کم شود و در نتیجه میزان تولید شیر کاهش یابد. 

۶- کودک خواب آلوده: در چند هفته اول، برخی کودکان غالبا می‌خوابند و خیلی کم تقاضای شیر می‌کنند؛ اما شما در هر صورت هر دو ساعت یک بار در روز و هر ۴ ساعت در شب به کودک شیر دهید تا میزان شیرتان کم نشود. 

۷- زمانبندی برای شیردهی: نباید طبق زمانبندی خاصی به کودک شیر داد. اگر هر وقت که کودک احساس گرسنگی بکند، به او شیر دهید، شیرتان افزایش پیدا می کند؛ اما زمانبندی مشخص برای شیردهی به تولید و ازدیاد شیر لطمه وارد می‌کند. زمانبندی برای شیردهی، چنانکه در بند قبل گفتیم، تنها در چند هفته اوّل و آن هم برای کودکانی که زیاد می خوابند باید اجرا شود. 

۸- قطع شیردهی مادر: قطع شیردهی به هر دلیل که باشد(حتّی به صورت موقّت و کوتاه مدّت)به تولید شیر و میزان آن آسیب می‌رساند. همچنین، باعث می‌شود که چربی موجود در شیر – که موجب وزن گرفتن کودک و پر انرژی ماندن او در بین فواصل شیردهی می‌شود – به او نرسد.

۹- تناوب در مکیدن پستان ها: اگر تمایل دارید که شیر شما افزایش یابد، بگذارید کودک در هر وعده،  از یک سینه به طورکامل تغذیه کند و سپس سینه دیگر را به او بدهید.

۱۰- خستگی مادر از شایعترین علل کاهش تولید شیر خصوصا” در ۴ تا ۶ ماه اول شیردهی می باشد. مادر شیرده را باید تشویق کرد تا در طول روز به اندازه کافی استراحت کند، حجم کارهای خود را کاهش دهد و از اطرافیان در کارهای خود کمک بگیرد. حمایت همسر در این زمینه از اهمیت زیادی برخوردار است. مهمترین توصیه  در این بخش به مادران شیر ده  آن است که عصرها، ۲ ساعت استراحت کنند تا شیر به اندازه کافی ساخته شود.

11- تشخیص کمبود شیر کمبود شیر از شایع ترین مشکلات شیردهی است. نکته مهمی که باید به آن توجه داشت تشخیص صحیح کمبود شیر است. بسیاری از مادران به اشتباه فکر می کنند که شیرشان کم است و اقدام به دادن شیر یا غذای کمکی می کنند. این اقدام، با کاهش تمایل شیرخوار به مکیدن پستان مادر، می تواند واقعا منجر به کاهش شیر شود.

برخی از شایعترین علاماتی که باعث می شود مادر فکر کند که شیرش کافی نیست عبارتند از:

-     شيرخوار مکررا گريه مي‌كند و براي مدت طولاني نمی‌خوابد یا زود به زود بيدار شده تقاضاي شير می کند.

-     شیرخوار زير پستان آرام نبوده یا به سختي تغذيه می‌كند. 

-     شیرخوار، غالبا انگشتانش يا دست مشت كرده اش را می‌مكد.

-     تمایل شیرخوار به مکیدن طولانی تر و به دفعات بیشتر پستان مادر، تا جایی که مادر يا ديگران فكر می‌كنند، آیا واقعا شير مادر کم یا رقيق گرديده است؟ بعضی از مادران انتظار دارند فرزندشان شبیه شیر خشک خوار هر 4 ساعت شیر بخورد اما باید توجه کرد که شیر مادر سهل الهضم است و نوزاد زود به زود شیر می‌خورد که اشتباها تصور ناکافی بودن شیر یا احیانا رقیق و نامناسب بودن کیفیت شیر شکل می گیرد.

-     وقتي مادر پستانش را مي‌دوشد، فقط کمی شير خارج می‌شود و يا به كلي شير بيرون نيايد، همچنین پستان مادر مانند گذشته پر نبوده يا نرمتر یا کوچک تر از گذشته شده باشد. بعضی احتقان و بزرگی پستان در روزهای نخست پس از زایمان که پس از 48 ساعت برطرف می‌شود را کوچک شدن پستان ناشی از کمبود شیر تصور می‌کنند. 

-     بعضی از مادران وقتی می بینند شیرشان مثل سابق جاری نمی شود؛ یا رگ کردن پستان های خود يا ساير نشانه هاي رفلكس جاری شدن شير را احساس نمی کنند؛ به این خطا دچار می شوند. 

-     اگر به شيرخوار شيركمكي بدهند، به سهولت بخورد و چند ساعتي نيز بخوابد. 

-     برخی مادران با مشاهده قسمت اول شیر که آبکی به نظر می‌رسد؛ شیر خود را نامناسب و ناکافی تصور می‌کنند

اگرچه علائم فوق در شرایط خاص می توانند بر کمبود شیر دلالت کنند – که هرکدام باید درجای خود مورد بحث قرار بگیرند- ولی به هرحال، بهترین راه تشخیص کفایت کمی و صلاحیت کیفی شیردهی، توجه به نتیجه آن یعنی رشدونمو مناسب شیرخوار است که بحث آن گذشت.

نکته

مشاهدات بالینی نشان می دهند که شایعترین اشتباه در بین درمانگران طب سنتی در مورد مشکل کمبود شیر مادران این است که فارغ از علت کمبود شیر، اقدام به تجویز نسخه های واحد برای همه بیماران می کنند؛ درحالی‌که در این مورد نیز، به مانند سایر مشکلات، طب سنتی بر اساس مشکل هر شخص، تجویز نسخه های شخصی و مبتنی بر علت را توصیه می‌کند.

شایع ترین تجویز درمانگران طب سنتی برای کمبود شیر- که به عموم مردم نیز تسری یافته است- توصیه به استفاده از داروهایی است که به عنوان«شیرافزا» شناخته می شوند. این داروها – و در راس آنها رازیانه- معمولا از دسته داروهای افزاینده شیر و حیض هستند.

اشکال مهم در تجویز عمومی این داروها این است که اگر شیر مادر به دلیل مساله قلت خون یا همان ضعف به معنای عامش کم شده باشد، افزایش شیر ناشی از تجویز این گونه داروها، به قیمت تحلیل بیشتر جسم مادر- و به ویژه بافت استخوانی وی- صورت می پذیرد. بنابراین این گونه تجویزها در مادری که مثلا دچار کم خونی یا کمبود کلسیم است می‌تواند منجر به تشدید مشکلاتی مانند ریزش مو، کم خونی، ضعف و خستگی، پوکی استخوان و ... شود. همچنین این داروها با القای خونریزی قاعدگی یا تشدید آن می توانند بار بیشتری را بر مادر شیرده تحمیل کنند.

بنابراین در تجویز این داروها و هر داروی دیگری باید به طور جداگانه به علت کمبود شیر در هر مادر توجه نمود و درمان را بر اساس آن استوار کرد؛ البته این تذکر به معنای فراموش کردن نقش مهم این داروها در حل مشکلات مادران شیرده نیست.

نکته

بنابر مطالب فوق و با لحاظ نمودن منطق طب سنتی، باید توجه داشت که غذاها یا داروهایی که در هر زن شیرده باعث افزایش شیر می شوند؛ ممکن است با زنان دیگر متفاوت باشد؛ به نحوی که دارو یا غذایی که در یک نفر باعث افزایش فراوان شیر می شود؛ ممکن است در دیگری اثر چندانی نداشته باشد. علت این تفاوت به تفاوت علل کمبود شیر درهر مادر و نیز خصوصیات مزاجی وی برمی گردد.

ب- دستورالعمل هایی برای افزایش شیر

چنان که گفته شد افزایش شیر باید با توجه به علت کاهش آن انجام شود. این مساله درباره انتخاب درمان‌هایی که در ادامه می‌آیند هم صدق می کند؛ هرچند سعی شده نمونه های ذکر شوند که علاوه بر دسترسی آسان‌تر و ارزان‌تر، بیشتر خاصیت غذایی داشته و مصرف آنها برای اکثر مادران شیرده ممکن و مفید باشد.

هلیم

اگر هلیم با گندم خوب و گوشت گوسفند پخته شود غذای بسیار مناسبی است. مادران گرم مزاج آن را با شکر و مادران سردمزاج با عسل و دارچین و کنجد مصرف کنند.

کلّه پاچه

کلّه‌پاچه و به ویژه پاچه گوسفند یک شیرافزای واقعی است. طبیعتا مصرف آن باید به فصول سرد و مادران دارای هاضمه قوی محدود شود.

سیراب‌شیردان گوسفند

سیراب شیردان، هم مقوی و هم موافق معده های قوی و ضعیف است.

پستان میش یا بز شیرده

معروف است که خوردن هر عضوی از گوسفند، همان عضو را در بدن تقویت می کند. کباب یا خوراک پستان میش یا بز شیرده در طب سنتی و افواهی از بهترین غذاهای افزاینده شیر است. البته به نظر نمی رسد که این کباب، قدرت تغذیه بالایی داشته باشد بلکه نحوه تاثیر آن، احتمالا افزایش قوت پستان ها در تولید شیر است.

شیر

بهتر است از شیر گاو تازه استفاده شود. اضافه کردن عسل و کمی زنجبیل به شیر به اصلاح مضرات و ناسازگاری های گوارشی آن کمک زیادی می کند.

عسل

عسل باید یک جزء جدایی ناپذیر از تغذیه مادران شیرده باشد.

شربت عسل

در یک لیوان آب، یک تا یک‌و‌نیم قاشق غذاخوری عسل را حل کرده، کمی آب لیموترش تازه به آن اضافه و روزی دو تا سه لیوان، خنک و جرعه‌جرعه میل کنید. این نوشیدنی معجزه گر، علاوه بر رفع مشکلاتی ازجمله کم خونی، تاثیر مناسبی در افزایش شیر خواهد داشت.

افزودن مقداری تخم شربتی(یا بالنگو یا تخم ریحان) و گلاب یا عرق بیدمشک، این نوشیدنی را مقوی‌تر و دارای اثر آرام‌بخشی مناسبی خواهد نمود.

زرده تخم مرغ نیم برشت

این غذای بسیار خونساز و مقوی به زبان ساده همان زرده تخم‌مرغ عسلی است که در کتب طب سنتی از آن به عنوان «غذای مطلق» و «معتدل‌ترین غذا» نام برده شده است. بهتر است از تخم مرغ های محلی استفاده کنید و کمی نمک یا آویشن هم اضافه کنید. اگر مادری مبتلا به ضعف کبد، کبد چرب یا چربی خون است بهتر است مصرف این غذا را محدود کند.

گوشت گوسفند و  پرندگان

کباب کردن گوشت ها، بهترین روش برای استفاده آنها در رفع ضعف بیمار است. عصاره‌گیری آنها در شیشه هم روش بسیار مناسبی است. مناسب است که گوشت گوسفند و پرندگان کوچک مانند بلدرچین و کبک، جزء مهمی از تغذیه مادر شیرده را تشکیل دهند.

شیربرنج

بهتر است با برنج ایرانی و شیر گاو تازه تهیه شود. شیرین کردن شیربرنج با شیره انگور یا عسل، اثر آن را افزایش می دهد اما در بانوان گرم مزاج می توان از شکر استفاده کرد.

کاچی

در طب افواهی‏، کاچی از ضروریات تغذیه‌ای بانوان تازه‌زاست.ترکیب مواد غذایی به کار رفته در کاچی و ادویه مورد استفاده در آن-که مشتمل بر ادویه گرم و شیرافزاست- موجب تقویت عمومی بدن و افزایش شیر می شود. زنان گرم‌مزاج یا بانوانی که نوزادشان دچار زردی فیزیولوژیک است باید با مشورت پزشک از کاچی استفاده کنند.

مغزها

مصرف مغزهای خام؛ به خصوص پسته، بادام و فندق، شیر را افزایش می دهد. می‌توان این مغزها را آسیاب و با عسل تبدیل به معجون نمود.

شیرمغزها

• شیربادام

۱۰ عدد مغز بادام خام پوست کنده را با یک لیوان آب و یک قاشق غذاخوری عسل، ۵ دقیقه در مخلوط کن، مخلوط کنید تا معجون یکنواختی به وجود بیاید؛ این نوشیدنی پرخاصیت را خنک و جرعه جرعه میل کنید.

به همین ترتیب و با توجه به ذائقه، نیازها و وضعیت مزاجی و گوارشی مادر شیرده، می توان شیرمغزهای دیگر یا شیرمغزهای مخلوط را نیز تهیه نمود.

گندم

گندم را بو بدهید و با کنجد و خشخاش و نبات، قاووت درست کنید.

جوانه گندم

جوانه گندم منبع سرشار ویتامین E است و در ایجاد تعادل هورمونی، افزایش شیر مادر و خونسازی، یک داروی فوق‌العاده. روزی یکی- دو قاشق مربّاخوری از پودر خشک شده یا پنج – شش قاشق غذاخوری جوانه گندم تازه یک مکمل غذایی خوب برای مادر شیرده است. جوانه گندم را می توان با آب، شیر، آب‌میوه، مخلوط با سالاد یا غذاهای مختلف استفاده کرد.

جو و جوانه جو

جو از بهترین مواد غذایی افزاینده شیر به ویژه در بانوان گرم مزاج است. مثل گندم می توان اشکال مختلف بوداده، پخته، جوانه(مالت) و یا حتی ماءالشعیر طبی را مورد استفاده قرار داد.

• ماءالشّعیر طبّی

برای تهیه ماءالشعیر طبی، ۵۰ گرم جوی پوست کنده سالم (نه پرک و نه نیمکوب) را با چهار لیوان آب (یک لیتر)، با حرارت ملایم، آهسته بجوشانید تا وقتی که جوها به حالت شکفته و کاملاً پخته برسند. این زمان به طور متوسط ۴۰ تا ۵۰ دقیقه طول می کشد. پس از آن، تا این ترکیب سرد نشده، آن را صاف کنید و در جای خنک قرار دهید تا سرد شود. از این چهار لیوان بیش از سه لیوان ماءالشّعیر به دست می آید که حداکثر دو روز در یخچال قابل نگهداری است. جوی باقیمانده را می‌توانید در تهیه آش یا سوپ جو استفاده کنید.

ماءالشعیر طبی نباید غلیظ و ژله ای شود وگرنه تأثیر آن معکوس خواهد شد. اگر جو کاملاً مرغوب و مناسب باشد رنگ ماءالشعیر به سرخ ملایم و کمرنگ مایل می شود.

از این ترکیب روزی دو لیوان میل کنید. البته کسانی که معده سرد و/یا تر داشته باشند بهتر است در هر لیوان آن یک قاشق غذاخوری عسل حل کنند و سپس بنوشند. بنابراین اگر با خوردن این دارو، دچار نفخ، سنگینی یا ترش کردن معده می شوید، این مقدار عسل را اضافه کنید.

هنگام مصرفِ عادی، باید ماء الشعیر تکان داده شود تا دُردی و بخش رقیق آن با هم مخلوط شوند و فرد از غذائیت ماء‌الشعیر نیز منتفع شود.

در صورتی که نوشیدن ماءالشعیر همراه با رسوب آن برای خورنده خوشایند نباشد، می تواند فقط قسمت آبکی رقیق بالای آن را بنوشد و دُردی آن را دور بریزد، بدین ترتیب فرد از کیفیت سردی دهندگی و رطوبت بخشی ماء الشعیر طبی بهره مند می شود ولی از غذائیت آن سودی نمی برد.

افراد گرم مزاج، در صورت تمایل می توانند کمی آب لیموترش طبیعی هم به دارو اضافه کنند.

[caption id="attachment_449" align="alignnone" width="300"] ماءالشّعیر طبّی[/caption]

نخودآب

نخودآب یکی از بهترین غذاها برای تولید خون صالح است. این غذا شامل نخود آب‌پز است. دستور پخت های مختلفی برای آن ذکر شده است. با توجه به نکات زیر می توانید منطبق با سلیقه و ذائقه خود آن را تهیه کنید:

-    در طبخ آن از گوجه یا رب گوجه استفاده نکنید.

-    برای کاهش نفخ نخود، آن را از قبل خیس کرده آب آن را قبل از طبخ دور بریزید. همچنین از کمی زیره در طبخ آن استفاده کنید.

-    بهتر است بانوان شیرده، کمی گوشت گوسفندی استخوان‌دار نیز به غذا اضافه کنند.

-    در صورت تمایل می توانید کمی برنج ایرانی نیز به غذا اضافه کنید.(یعنی غذا به جای آن که حالت آبگوشتی داشته باشد، حالت آش پیدا کند.)

-    استفاده از پیاز و سبزی های معطر در این غذا بلامانع است. البته بهتر است آنها را سرخ نکنید.

-    بهتر است در این غذا از روغن زیتون یا روغن حیوانی استفاده کنید.

نکته

بانوان کم‌حوصله می توانند یک مشت نخود آبگوشتی را شب در شیر خیسانده صبح ناشتا کمی شکر اضافه نموده میل کنند.

فرنی و حریره

فرنی از آرد نخود، شير، بلغور گندم و رازيانه تهیه و میل کنند.

حریره ای از زيره سبز، آرد برنج سفید ایرانی و شير، پخته و حداقل هفت روز میل کنند.

آبگوشت

آبگوشت معمولی(حاوی نخود و لوبيا) می تواند خون خوبی تولید کند.

آش ها و شورباها

آش ها و شورباهایی که شامل جو، سبوس گندم و حبوبات باشند شیر را افزایش می دهند. افزودن کمی گوشت گوسفند بلامانع است. اضافه کردن کمی سبزی تازه شوید، تخم رازیانه، زیره سبز، سیاهدانه و ... علاوه بر کاهش نفخ غذا، قدرت شیرافزایی آن را افزایش می دهد.

آش رشته هم می تواند شیر را زیاد کند اما بهتر است بدون آبغوره و سرکه و با کمی کشک میل شود. برای کاهش غلظت این غذا بهتر است رشته کمتر و حبوبات بیشتری در طبخ آن استفاده شود.

روغن حیوانی

روغن حیوانی(روغن زرد) بهترین روغن برای مصرف در دوران شیردهی است. افزودن کمی از آن به غذاها یا مصرف آن مانند کره به همراه عسل مناسب است. البته بهتر است در مصرف آن در فصول گرم، مادران گرم مزاج و یا مادرانی که معده ضعیفی دارند دقت بیشتری شود. همچنین توجه کنید که اولویت با مصرف روغن حیوانی گاوی است.

ماهی و کلّه ماهی

مصرف ماهی تازه در زنان گرم مزاج شیر را افزایش می دهد. همچنین اگر سر ماهی، آب پز و آب آن مصرف شود هم شیر زیاد می شود.

میوه‌ها و آب میوه‌ها

بسیاری از میوه ها و آب میوه ها ضمن افزایش رطوبت بدن، مقویات و خونسازهای خوبی هم هستند که بسته به وضعیت مزاجی مادر قابل استفاده اند. بهتر است از میوه و آب میوه تازه استفاده شود و کمی عسل به آب میوه ها اضافه شود.

آب هويج، آب زردك، هندوانه، خربزه، طالبى، گرمك، نارگيل، توت سفید، انگور زرد و رسيده و ... از این نمونه ها هستند.

البته در مورد مصرف عسل با خربزه و هم خانواده‌هایش مثل طالبی و گرمک باید احتیاط نمود.

کلسیم

شیردهی باعث کاهش کلسیم بدن و کمبود کلسیم باعث کاهش تولید شیر می شود. به نظر می رسد نقش اصلی کلسیم، مشارکت در ساخت قسمت جُبُنی شیر است. شیوع ریزش مو، دردهای استخوانی و مشکلات ناخن ها و دندان ها در بین بانوان شیرده، بر اهمیت موضوع تاکید می کند.

مشاهدات بالینی نشان می دهند که مکمل های کلسیمی رایج، نتایج درخشانی در حل این مشکل ندارند. به نظر می رسد گنجاندن منابع خوب کلسیم و ویتامین دی در غذای مادر شیرده(مثل بادام درختی، کنجد، شیر، خرما و ...) راه های مناسب‌تری باشند.

در این میان پیشنهاد طلایی ما استفاده از پودر پوست تخم مرغ است. پوست تخم مرغ خام را دور نریزید؛ آن را شسته، خشک کرده و آسیاب کنید. پودر حاصله را می توانید به این روش ها مصرف کنید:

- روزی یک قاشق چایخوری پودر پوست تخم مرغ را با آب، آب میوه، شیر، ماست و ... مخلوط و میل کنید.

- پودر پوست تخم مرغ را با مقداری عسل مخلوط کنید به نحوی که حالت معجون نسبتا سفتی را پیدا کند. از این معجون می‌توانید روزی دو تا سه قاشق چایخوری میل کنید. این روش، به واسطه وجود عسل، علاوه بر بالا بردن میزان جذب گوارشی و استخوانی، عوارض گوارشی را کاهش داده در درمان کم خونی های ناشی از فقر آهن هم موثر است.

- معجون فوق را در یخچال بگذارید تا سفت شود، سپس از آن قرص هایی به اندازه یک نخود بسازید و دوباره در یخچال بگذارید و روزی سه تا شش قرص مصرف کنید.

- پودر پوست تخم مرغ را در کپسول 500 میلی گرمی بریزید و روزی دو تا سه کپسول میل کنید.

تذکر

بهتر است از پوست تخم مرغ در مبتلایان به سنگ کلیه استفاده نکنید.

• یک کوکتل طلایی!!

پودر پوست تخم مرغ، 4 قسمت؛ پودر سنجد، 2 قسمت و پودر جوانه گندم، یک قسمت را با هم و با مقداری عسل مخلوط کنید به نحوی که حالت معجون نسبتا سفتی را پیدا کند. از این معجون می‌توانید روزی دو تا سه قاشق چایخوری تا مرباخوری میل کنید.

این دارو یک مکمل عالی است که قدرت زیادی در رفع کمبود کلسیم، انواع ضعف ها و کم خونی ها و کمبود شیر دارد.

جزر

هویج ایرانی یا جزر یا زردک یک غذای خوب برای مادران شیرده است. آن را به صورت مستقل یا همراه غذاهای دیگر، طبخ و استفاده کنید.

سبزی ها

والك، شوید، شنگ، غازياقى، كاهو، كاهو با سركه شيره و ....

نکته

سبزی تازه شوید شیرافزای خوبی است اما مداومت در مصرفش باعث ضعف بینایی می شود.

ادویه

آویشن، زیره، گلپر، رازیانه، سیاهدانه و ....

داروهای شیرافزا

تخم رازیانه، زيره سبز، زيره سياه، سیاهدانه، انيسون، گزنه، تخم یونجه، تخم هويج، تخم شويد، تخم شاهى، تخم ترب، تخم شاهتره، گلپر، بالنگو، زنیان، تخم ریحان، تخم خشخاش، ابهل، قدومه سرخ، شیرزاد، نیشکر، چای، آنغوزه (صمغ انجدان) و ....

طبیعتا این داروها را می توان به اشکال مختلف مصرف کرد چنان‌که نمونه‌هایی از آنها در ادامه ذکر شده است. برای مثال در مورد رازیانه و سیاهدانه که از پرمصرف‌ترین داروهای شیرافزا هستند توضیح بیشتری می دهیم:

رازیانه

یکی از بهترین داروها برای افزایش شیر مادر است. رازیانه علاوه بر ایجاد تعادل هورمونی در مادر، محرّک بسیار خوبی برای ترشّح شیر است؛ امّا چون می‌تواند خونریزی دوره نفاس را تشدید کند شروع مصرف آن باید پس از این دوره باشد. راه های معمول استفاده از این دارو عبارتند از:

-    قاووت از مخلوط مساوی تخم رازیانه و نبات، روزی یکی دو قاشق چایخوری؛

-    دم کرده یا جوشانده تخم رازیانه، یک قاشق غذاخوری در روز؛

-    و یا عرق رازیانه، روزی دو بار و هربار نصف استکان چایخوری.

نکته

بسیاری از مادران نگران این هستند که مصرف رازیانه یا داروهای مشابه، باعث تغییرات هورمونی در فرزندانشان شود. این مساله در طب سنتی ایران تایید نشده است و به فرض صحت باید به این مادران اطمینان خاطر داد که مصرف چندماهه این ترکیبات مشکلی از این جهت ایجاد نمی کند.

سیاهدانه

300 گرم سیاهدانه را آسیاب کرده بلافاصله با یک شیشه بزرگ عسل(شیشه های ۹۰۰ گرمی عسل) مخلوط کنید و روزی ۳ قاشق چایخوری میل کنید. این ترکیب، مقوی عمومی، خونساز، تقویت کننده تخمدان‌ها و افزاینده شیر است.

چند مرکّبه شیرافزا

1-  تخم زردک، تخم پياز، تخم شوید، تخم شلغم، تخم ترب و تخم رازیانه از هرکدام یک قسمت و نخود آبگوشتی بوداده شش قسمت را به نرمی آسیاب و مخلوط و هر صبح ناشتا، دو قاشق غذاخوری با یک لیوان شیر تازه میل کنند.

2-  مغز بادام درختی پوست کنده، مغز پسته و پودر نارگیل، سه قسمت؛ جوزجندم، دو قسمت و كنجد سياه پنج قسمت را خوب  کوبیده با 24 قسمت شکر مخلوط شود. هر روز سه-چهار قاشق غذاخوری از آن را با شیر تازه، جوشانده میل کنند.

3-  زنيان 25 گرم‏، تخم زردك 20 گرم‏، زيره كرمانى 10 گرم‏، رازیانه 25 گرم و تخم شويد 20 گرم،‏ همه را نرم كوبيده صبح و ظهر و شب يك قاشق مرباخورى با شير حل كرده میل کنند.

4-  تخم شلغم 10 گرم‏؛ تخم ترب 10 گرم‏؛ تخم شويد 10 گرم‏؛ تخم تره 10 گرم‏؛ تخم پياز 10 گرم‏؛ تخم شاهى 10 گرم و رازیانه 10 گرم را نرم كوبيده با نيم كيلو آرد برنج مخلوط کرده روزی دو- سه قاشق غذاخوری از آن را با شیر تازه گاو و شکر، پخته ميل نمايند.

5-  تخم خرفه و انيسون از هركدام 25 گرم، بالنگو و شيرزاد از هركدام 50 گرم، شكر 200 گرم، همه را مخلوط كرده؛ نرم بكوبيد و بعد از هر غذاى روزانه يك قاشق شربت‏خورى ميل کنید.

6-  تخم شويد، تخم ريحان، زيره سياه، زيره سبز، زنيان، باديان، دارچين، ميخك، دارفلفل، جوز هندى، هل قرابى و فوفل از هركدام 10 گرم، مغز پسته‏ خام، مغز فندق خام و مغز بادام خام از هركدام 100 گرم، شكر 500 گرم، همه را نرم بكوبيد و بعد از هر غذا يك قاشق غذاخورى از آن را بخوريد.

7-  صد و پنجاه گرم خارخسك را در يك ليتر شير گاو روى حرارت ملايم بجوشانيد تا خشك شود، دوباره يك ليتر شير روى آن بريزيد و بجوشانيد تا خشك شود، براى بار سوّم نيز اين كار را انجام دهيد و بعد از خشك شدن، آنها را با نبات مخلوط كنيد، بكوبيد و روزى سه قاشق غذاخوری- پس از غذاهاى روزانه- بخوريد.

8-  صد گرم تخم ترب، صد گرم تخم شاهی، نیم مثقال زعفران، ده گرم جوز بوّا(بسباسه) و نیم مثقال هل سبز را با هم پودر کرده با عسل طبيعى معجون کرده، روزی دو تا سه بار و هربار به اندازه یک گردوى كوچك از اين معجون را با آب انار يا شير بخورند.

9-   شربت فواكه ازدياد شير

عرقيات: رازيانه، سنبل‌طيب، گل‏گاوزبان، زيره، جعفرى، بومادران، شويد از هر كدام يك شيشه.

آب‏ميوه‏ها: گرمك، طالبى، سيب، آب داخل نارگيل، آناناس، انبه يا انگور، گلابى يا هويج از هركدام 250 گرم.

طرز تهيه: آب‏ميوه‏ها و عرقيات را ده دقيقه روى شعله ملايم بجوشانيد، سپس مقدارى عسل و يا شكر و يا قند به اندازه‏اى كه شيرين شود وارد كرده ده دقيقه ديگر بجوشانيد. نصف قاشق چايخورى زعفران سائيده اضافه کرده ده دقيقه ديگر بجوشانيد. در يخچال نگهدارى  و روزانه بين یک تا سه استكان ميل كنيد.

عفونت دستگاه ادراری

دستگاه ادراری انسان را باید جزء مهمترین بخش با فعالیت و سوخت و ساز بالا دانست، این دستگاه که وظیفه تخلیه مواد تغذیه شده بدن را دارد از اهمیت فوق العاده ای برخوردار است و اگر عفونتی در این بخش بروز دهد می تواند بسیار ناراحت کننده باشد. همچنین اگر این دستگاه مورد عفونت قرار بگیرد و توجه ای بر درمان آن نشود می تواند به بخش های دیگر بدن اثر منفی بگذارد. خوشخبتانه درمان عفونت ادراری بدون دارو هم میسر است و با رعایت چند نکته شما می توانید بدون مراجعه به پزشک این مشکل را برطرف کنید . اگر میخواهید بیشتر درباره عفونت ادراری و درمان آن بدانید با ما همراه باشید

[caption id="attachment_427" align="alignnone" width="300"] دستگاه ادراری[/caption]

کرن بری

– این میوه قرمز رنگ خاصیت اسیدی کردن ادرار را دارد، این خاصیت به هیچ وجه برای رشد باکتری هایی که عامل بروز عفونت ادراری می‌ شوند، مناسب نیست. علاوه بر این کران بری مانع از چسبندگی باکتری ها روی دیواره مجاری ادرای و مثانه می‌ شود.

– می‌توانید کرین بری را به شکل آبمیوه در سوپر مارکت ها بیابید. از مصرف نوشیدنی الکلی کرین بری خودداری کنید، غالباً به این نوشیدنی شکر اضافه می‌شود، مسلماً آب کرین بری خالص در الویت قرار دارد. مقدار مصرف این نوشیدنی در روز برای مقابله با عفونت های ادراری باید بین 250 تا 500 میلی لیتر در روز باشد. در غیر این صورت، می‌توانید از کرین بری به شکل مکمل غذایی (به طور خاص کپسول) استفاده کنید

[caption id="attachment_428" align="alignnone" width="300"] کرن بری[/caption]

اکیناسه یا سرخار گل

– این گیاه که اصالتش به امریکای شمالی برمی‌ گردد خاصیت تحریک سیستم های ایمنی بدن را دارد که می‌ تواند به مبارزه با عفونت های ادراری کمک کند. با این خاصیت، اکیناسه برای مبارزه با سرماخوردگی و آنفولانزا نیز مفید است.

– این گیاه به شکل مکمل غذایی (کپسول) موجود است، اما می‌ توان به شکل دم کرده هم از آن استفاده کرد: 1 گرم ریشه یا برگ خشک این گیاه را در یک فنجان آب جوش قرار دهید. بگذارید به مدت 10 دقیقه دم بکشید. نوشیدن یک تا شش فنجان از این دم کرده در روز توصیه می‌ شود.

[caption id="attachment_429" align="alignnone" width="300"] اکیناسه یا سرخار گل[/caption]

اسانس آویشن

– اسانس آویش دارای قدرت آنتی باکتریال است که می‌ تواند به پیشگیری از عود عفونت ادراری کمک کند. 2 قطره اسانس آویشن را روی یک حبه قند یا یک قاشق عسل بچکانید، دو بار در روز می‌توانید این مقدار مصرف کنید، ولی بدون نظر پزشک تان از این مقدار فراتر نروید. به عنوان مکمل، می‌ توانید از اسانس چوب گل رز و ملالوکا برای ماساژ زیر شکم استفاده کنید.

[caption id="attachment_430" align="alignnone" width="300"] اسانس آویشن[/caption]

گیاهان دم کردنی

– برای پیشگیری از عفونت های ادراری، می‌ توانید از دم کردنی ها هم کمک بگیرید. این ترکیب را تهیه کنید: بذر چمن، بوسرُل (نوعی درخت که در آلپ می‌روید)، علف جارو و برگ های مورد را مخلوط کرده و بجوشانید (حدود 15 گرم از این گیاهان در یک لیتر آب). هر روز هر مقدار که تمایل دارید بنوشید.

– در هر صورت، اگر زیاد دچار عفونت های ادراری می‌شوید، به مقدار زیاد و به طور مرتب مایعات بنوشید. با این کار، هم ادرارتان رقیق تر و هم خروجش سریع تر خواهد شد، به این ترتیب احتمال بروز عفونت های باکتریایی کمتر می‌ شود.

پونه کوهی

– یکی از بهترین داروهای گیاهی که می توان به‌عنوان یک آنتی بیوتیک قوی از آن یاد کرد، پونه کوهی است. این نوع پونه با پونه‌های معمولی فرق دارد و به‌عنوان ضد عفونت‌ های میکروبی و قارچی شناخته شده است، برای اینکه خاصیت ضدعفونی کننده داشته باشد باید روزی سه‌ بار‌ به اندازه یک فنجان از این گیاه بنوشید.

– افرادی که با مشکل عفونت‌های قارچی در گوش، عفونت‌های قارچی ناخن و برخی خانم‌ ها در ناحیه تناسلی عفونت قارچی مواجه هستند، می توانند از پونه کوهی به‌ عنوان یک آنتی بیوتیک استفاده کنند. البته پونه کوهی را می توان به شکل دمنوش یا ضماد هم استفاده کرد.

همچنین اگر از عفونت ادراری رنج می برید دم کرده پونه کوهی یکی از درمان‌ های مناسب و تاثیرگذار در این زمینه است. یک قاشق مربا خوری پونه کوهی را به‌ همراه یک لیوان آب جوش به مدت 15‌ دقیقه می گذارید تا دم بکشد.

[caption id="attachment_431" align="alignnone" width="300"] پونه کوهی[/caption]

اسانس آویشن٬ پونه کوهی٬ درمان عفونت ادراری٬ درمان عفونت ادراری با طب سنتی٬ دستگاه ادراری٬ سرخار گل٬ عفونت ادراری٬ کرن بری٬ گیاهان دم کردنی

یکی از مشکلات جدی تعداد زیادی از افراد که زندگی مشترک خود را آغاز کرده اند و یا چندین سال است وارد زندگی شده اند،کاهش میل و نیاز جنسی است.این مشکل هم خود فرد و هم شریک زندگی او را آزار می دهد.در این مطلب قصد داریم شما را با روش هایی برای درمان این مشکل آشنا نماییم.

میل جنسی و مدیتیشن و تمرکز حواس

در تحقیقی که روی 117 زن در دانشگاه بریتیش کلمبیا، با برگزاری 4 جلسه 90 دقیقه ای مدیتیشن، که کمک می کرد فرد کاملا به احساسات و بدن خود توجه کند، انجام شد، میل جنسی در آنها در حد بسیار زیادی بهبود یافت.

در واقع علایم افسردگی و اضطراب در آنها بسیار کم و حتی در برخی از زن ها، کاملا از بین رفت.

از میان برداشتن اضطراب در مردها هم، میل جنسی در آنها را افزایش می دهد.

[caption id="attachment_417" align="alignnone" width="300"] مدیتیشن و درمان کاهش میل جنسی[/caption]

میل جنسی و دی هیدرواپی آندروسترون (DHEA)

وجود این انتقال دهنده عصبی برای تولید تستوسترون، هورمون افزایش میل جنسی، لازم است.

بررسی ها نشان داده است که این مکمل می تواند در زن ها مفید باشد. اما در مردها چندان موثر نبوده است.

[caption id="attachment_418" align="alignnone" width="300"] دی هیدرو اپی آندروسترون[/caption]

میل جنسی و طب سوزنی

در تحقیقاتی که در یکی از مجلات پزشکی آمریکا چاپ شده است، نشان می دهد که میل جنسی در افراد، به ویژه کسانی که دچار افسردگی بودند، پس از دریافت درمان های طب سوزنی به مدت 12 هفته مداوم، افزایش داشته است.

طب سوزنی توانست ناتوانی جنسی 50 تا 90 درصد از بیماران را بهبود بخشد.

[caption id="attachment_419" align="alignnone" width="300"] طب سوزنی و ناتوانی جنسی[/caption]

میل جنسی و تستوسترون

تستوسترون درمانی، بحث برانگیزترین روش درمانی است که البته برای درمان کاهش میل جنسی در زن ها تایید نشده است.

اما پزشکان بسیاری هستند که بر مبنای تحقیقاتی که این درمان را خطرناک نمی داند، به درمان به وسیله هورمون تستوسترون می پردازند.

البته برخی دیگر از تحقیقات حاکی از آن است که این درمان، خطر ابتلا به سرطان سینه و مشکلات قلبی را افزایش می دهد.

از عوارض دیگر این درمان، افزایش موهای خشن و آکنه است.

میل جنسی و یوگا

در تحقیقی که نتایج آن در مجله پزشکی مسائل جنسی چاپ شد، مشخص شده است که 12 هفته ورزش یوگا می تواند رضایت و میل جنسی در افراد به ویژه زنان را افزایش دهد و در عین حال از درد در زن ها هنگام رابطه جنسی بکاهد.

[caption id="attachment_420" align="alignnone" width="300"] یوگا و افزایش میل جنسی[/caption]

میل جنسی و بوپروپیون

این داروی ضدافسردگی سطح هورمون های دوپامین و نوراپی نفرین، دو هورمون ضروری برای حفظ میل جنسی، را افزایش می دهند.

تحقیقات در این خصوص در ایران که روی 232 زن انجام شد، نشان داد که داروی ضدافسردگی بوپروپیون، پس از 12 هفته می تواند میل جنسی در 72 درصد از زنان را افزایش دهد.

البته استفاده از داروها باید کاملا زیر نظر پزشک معالج انجام شود.

میل جنسی و رژیم غذایی مدیترانه ای

رژیم غذایی مدیترانه ای برای سلامت کلی بدن هرکسی بسیار مفید است.

پیروی هرچه بیشتر از این نوع رژیم غذایی، به طور کلی از ناتوانی جنسی در افراد پیشگیری می کند و هم اینکه می تواند به درمان افراد مبتلا بپردازد.

افراد، به ویژه مردها، باید مراقب چربی های دور شکم باشند.

این چربی ها در کارکرد هورمون های جنسی مردانه اختلال تولید می کند.

[caption id="attachment_421" align="alignnone" width="300"] رژیم غذایی مدیترانه ای[/caption]

میل جنسی و ترک سیگار و الکل

تحقیقات نشان داده است که سیگار و همچنین الکل فرد را به ناتوانی جنسی مبتلا می کند.

الکل با ضعیف کردن عروق خونی و اعصاب درگیر در نعوظ فرد را گرفتار ناتوانی جنسی می کند و نیکوتین سیگار در عروق رسوب کرده و ایجاد مشکل می کند.

[caption id="attachment_422" align="alignnone" width="300"] تاثیر ترک سیگار بر ناتوانی جنسی[/caption]

تاثیر یوگا بر میل جنسی٬ ترک الکل و سیگار برای ناتوانی جنسی٬ ترک سیگار٬ درمان کاهش میل جنسی٬ درمان کاهش ناتوانی جنسی٬ دلیل ناتوانی جنسی٬ کاهش میل جنسی٬ ناتوانی جنسی

ناخنک و درمان

تعریف

ناخنک یک جور بافت اضافه است که در چشم به وجود می آید؛ در واقع، ناخنک معمولاً ناشی از رشد خوش خیم بافت پیوندی و رگ های ملتحمه است. ناخنک که معمولاً و در ابتدا به صورت یک سفیدی روی ملتحمه ایجاد می شود به شکل یک مثلّث است که قاعده آن در خود ملتحمه(سفیدی چشم) است و راس آن به سمت قرنیه(سیاهی یا قسمت رنگی چشم). با بزرگ شدن تدریجی ناخنک، کم کم ضایعه روی قرنیه را هم می گیرد. در این حال معمولاً به دلیل وجود رگ های خونی زیاد، رنگ ناخنک صورتی یا قرمز است.

علل به وجود آورنده

علّت بیماری دقیقاً معلوم نشده است. گفته می شود که اشعه ماوراءبنفش خورشید، تماس چشم با گرد و غبار و برخی زمینه های ارثی می توانند در به وجود آوردن آن موثّر باشند.

علایم و عوارض

بیماری در ابتدا فاقد علایم چندانی می باشد؛ امّا به تدریج و با بزرگ شدن تدریجی آن، مشکلات شروع می شود:

1- خارش، سوزش و قرمزی چشم: به خودی خود یا در صورت تحریک چشم، تماس چشم با آب، گرد و غبار و .... این مشکلات اغلب خفیف است؛ امّا گاهی ناخنک ملتهب می شود؛ در این حالت، این علایم تشدید شده؛ اشک ریزش نیز به آنها اضافه می شود.

[caption id="attachment_404" align="alignnone" width="300"] علائم ناخنک[/caption]

2- اختلال در بینایی به دلیل:

1-2- اختلال فیزیکی در انتقال نور از راه مردمک به داخل چشم به علّت رشد ناخنک بر روی قرنیه.

2-2- ایجاد آستیگماتیسم با تغییر شکل قرنیه بر اثر رشد ناخنک.

3- مزاحمت در استفاده از لنزهای تماسی.

[caption id="attachment_405" align="alignnone" width="300"] استفاده از لنز در ناخنک[/caption]

4- مسایل مربوط به زیبایی ظاهری فرد.

درمان در طبّ جدید

داروهای ضدّ التهاب، اشک مصنوعی و مانند آنها در کنترل اوّلیه بیماری تجویز می شود؛ امّا درمان نهایی، جرّاحی است. به جز عوارض معمول جرّاحی؛ میزان بالای عود ناخنک(به ویژه در بیماران جوان تر) مشکل اصلی این رویکرد درمانی می باشد. برای حلّ این مشکل؛ درمان های تکمیلی مثل پیوند ملتحمه یا استفاده از داروهای متوقّف کننده تقسیم سلّولی(و حتّی در مورد ناخنک های بزرگتر؛ پیوند لایه ای قرنیه) پیشنهاد می شود که به نظر می رسد برای درمان این عارضه ساده چشمی، اقداماتی بیش از حدّ سخت گیرانه و تهاجمی هستند.

درمان ناخنک به شیوه طبّ سنّتی

1- حتماً و حتماً یبوست بیمار را درمان کنید.

[caption id="attachment_406" align="alignnone" width="300"] یبوست در ناخنک[/caption]

2- بهتر است بیمار مدّتی از داروهای مفید برای کبد استفاده کند. ساده ترین راه، استفاده از ترکیب مساوی عرق کاسنی و شاهتره(روزی 3-2 استکان برای یک ماه) است.

3- حجامت یا زالواندازی اطراف چشم از راه های پیشنهادی است

4-  برای مدّتی، دارویی که خاصیت قبض نسبتاً قوی داشته باشد را در چشم بریزید. این کار باعث تنگ شدن عروق ناخنک و کاهش خون رسانی به آن می شود. حاصل این کار در ابتدا جلوگیری از رشد ناخنک و در مراحل بعد، پسرفت آن می باشد؛ در عین حال که چنین دارویی از همان ابتدا ظاهر ناخوشایند ضایعه را کم رنگ می کند و عوارضی چون قرمزی و خارش و سوزش را به حدّاقل می رساند. برای این کار از داروهای متفاوتی می توان استفاده کرد؛  پیشنهاد «گل همیشه بهار» است که تقریباً همیشه از آن نتیجه درمانی درخشانی دیده ام. برای این کار، عصاره گل همیشه بهار را روزی 3 بار و هر بار 2 قطره در هر چشم بریزید و این کار را تا درمان کامل ناخنک ادامه دهید؛ به همین سادگی.

روش تهیه عصاره گل همیشه بهار

اگر دسترسی به عرقیات گیاهی سنّتی، غلیظ و غیر پاستوریزه که با آب رقیق نشده باشند دارید؛ می توانید کمی عرق همیشه بهار را به عنوان قطره چشمی استفاده کنید؛ در غیر این صورت یک قاشق غذاخوری از گل همیشه بهار را با نصف لیوان آب، روی شعله کم گاز، آرام بجوشانید تا حدود یک چهارم استکان از آن بماند؛ سپس آن را صاف کرده؛ مورد استفاده قرار دهید. عرق همیشه بهار در صورت نگهداری در یخچال برای چند ماه قابل استفاده است؛ امّا عصاره جوشانده را بهتر است هر چند روز یک بار تجدید کنید. نکته آخر هم این که می توانید مطمین باشید که داروی فوق الذّکر تقریباً هیچ گونه عارضه خاصّی را برای شما ایجاد نخواهد کرد.

[caption id="attachment_407" align="alignnone" width="300"] گل همیشه بهار در درمان ناخنک[/caption]

آستیگماتیسم٬ تهیه عصاره گل همیشه بهار٬ درمان ناخنک در طب سنتی٬ درمان ناخنک در طب نوین٬ درمان یبوست٬ رشد ناخنک٬ علائم ناخنک٬ عوارض ناخنک

نکات مهم در مورد دوران بارداری

خانم هایی که در دوران بارداری هستند باید نکات مهمی را در مورد این دوران بدانند و آن ها را رعایت کنند. از جمله این موارد باید حواسشان به رژیم غذایی، خواب، احتیاط در استفاده از لوازم آرایشی و… باشد. در این مطلب ما اطلاعاتی در خصوص دوران بارداری را آماده کرده ایم.

حوزه کلینیک در نظر دارد مهمترین مسائلی بهداشتی و درمانی که خانم‌ها باید بدانند را در اختیار آنها قرار دهد.

جنین برای رشد هرچه بهتر نیاز به تغذیه سالمی دارد که از مادر دریافت می‌کند و به همین دلیل تغذیه مادر در دوران بارداری نقش اساسی در سلامت جنین دارد. در دوران بارداری نیاز‌های تغذیه‌ای، از نظر کمی و کیفی، افزایش می‌یابد و مادر باردار باید غذا‌هایی را مصرف کند که تأمین کننده رشد جنین باشد.

غذا‌های مورد نیاز مادران به چند دسته اصلی میوه‌ها و سبزیجات، لبنیات، گوشت، ماهی، تخم‌مرغ، حبوبات و غلات تقسیم می‌شوند:

رژیم روزانه خانم‌های باردار

خانم‌های باردار باید روزانه از هر یک از دسته‌های غذایی به مقدار مناسبی مصرف کنند و تمامی مواد غذایی را در رژیم خود جای دهند. رژیم غذایی خانم‌های باردار باید به گونه‌ای باشد که پروتئین، ویتامین و کالری کافی را در اختیار مادر و جنین‌شان قرار دهد.

لبنیات به دلیل داشتن مقدار قابل توجهی کلسیم، ویتامین‌C، آهن و فسفر برای مادر و جنین لازم است و مصرف دو تا سه لیوان شیر در روز، به مادران باردار توصیه می‌شود.

مواد گوشتی (گوشت گاو، گوسفند، مرغ، پرندگان، ماهی و …) و جگر از نظر تأمین احتیاجات مادر و جنین مهم‌اند و بهتر است مادر هفته‌ای چندبار از آن‌ها استفاده نماید. همچنین تخم مرغ از مواد غذایی دیگری است که توصیه می‌شود مادران روزانه یک عدد از آن را مصرف کنند. استفاده از غلاتی همچون گندم، برنج، ذرت و حبوبات نظیر لوبیا، عدس و نخود نیز در رژیم غذایی اهمیت فراوان دارد و با توجه به عادات غذایی باید از آن‌ها استفاده شود. غلات و حبوبات، مخصوصاً اگر با هم میل شوند، غذای کامل‌تری را تشکیل می‌دهند. میوه‌ها و سبزیجات دارای انواع ویتامین‌های لازم برای مادر و جنین هستند و مصرف روزانه آن‌ها توصیه شده است.

[caption id="attachment_395" align="alignnone" width="300"] تغذیه بارداری[/caption]

مصرف ۱۰ تا ۸ لیوان آب در روز، برای خانم‌های بادار

مایعات برای خانم‌های بادار اهمیت بسیار زیادی دارد و از این جهت که باعث جلوگیری از یبوست و همچنین ازدیاد حجم ادرار می‌شود، به دفع مواد زاید بدن کمک می‌کند، لذا مصرف ۱۰-۸ لیوان آب در روز، به مادران توصیه شده است. مادران باردار باید کالری روزانه خود را هر روز از مواد غذایی دریافت کنند و در این میان کره از آن دست مواد انرژی زایی است که به تامین کالری مورد نیاز مادر کمک می‌کند. کم خونی جز مواردی است که مادر‌ها باید توجه بسیار زیادی به آن داشته باشند و تا حد ممکن از ماه چهارم حاملگی به بعد با صلاحدید پزشک به مصرف قرص آهن برای پیش‌گیری از کم‌خونی در دوران حاملگی، بپردازند.

[caption id="attachment_396" align="alignnone" width="300"] خوردن آب در بارداری[/caption]

خانم‌های باردار از خوردن چربی، شیرینی و نشاسته زیاد خودداری کنند

در صورتی که تغذیه زن باردار مناسب باشد در طول بارداری به‌طور طبیعی بین ۱۲-۱۰ کیلوگرم افزایش وزن پیدا می‌کند. البته از سوی دیگر به خانم‌های باردار توصیه می‌شود از خوردن چربی، شیرینی و نشاسته زیاد خودداری کنند، زیرا چاقی زیاد نیز، مانند سوءتغذیه می‌تواند باعث بروز عوارض در دوران بارداری گردد. به‌طور کلی رعایت چهار اصل تعادل، تناسب، تنوع مواد غذایی و تکرار آن‌ها به دفعات لازم، در تغذیه خانم باردار، موجب سلامت وی و جنین او خواهد شد.

[caption id="attachment_397" align="alignnone" width="300"] شیرینی در بارداری[/caption]

8 تا 10 ساعت خواب شبانه در طول حاملگی

اغلب خانم‌های باردار در طول حاملگی به ۱۰-۸ ساعت خواب شب احتیاج دارند؛ استراحت بین روز و بعد از ناهار هم برای زن حامله مفید است و از سوی دیگر دیر خوابیدن و کم‌خوابی برای سلامت زن باردار زیان‌آور است. اگر کار خانم حامله به شکلی است که باید مدت زیادی سرپا بایستد باید در فواصل متناوب چند دقیقه بنشیند و پا‌های خود را بالا نگه دارد و بدین طریق چند دقیقه استراحت نماید. برعکس اگر کار وی طوری است که برای مدت طولانی می‌نشیند باید در هر ساعت چند قدمی راه برود.

[caption id="attachment_398" align="alignnone" width="300"] خواب در بارداری[/caption]

واکسیناسیون مادران باردار

جهت ایمن شدن مادران و نوزادشان در مقابل بیماری کزاز ضروری است که تمامی مادران در دوران بارداری واکسن بیماری کزاز بزنند.

مادران باردار به دندانپزشک مراجعه کنند

کم شدن بزاق، تغییرات هورمونی و نوع تغذیه از جمله مواردی هستند که باعث می‌شوند مادران باردار در معرض پوسیدگی دندان قرار گیرند؛ بنابراین مراقبت از دندان‌ها در حاملگی امر بسیار مهمی است و لازم است خانم‌ها به محض اطمینان از حامله بودن به دندان‌پزشک مراجعه نمایند تا لثه‌ها و دندان‌های آن‌ها معاینه شود. مسواک زدن مرتب قبل از خواب و بعد از خوردن غذا به مادران توصیه می‌شود. مادران باید از خوردن شیرینی‌جات و آب‌نبات‌های سفت و سخت و نوشابه‌های رنگی خودداری کنند.

ورزش برای مادران باردار

برخلاف تفکر عده‌ای از مردم که فکر می‌کنند در ایام بارداری حرکات بدنی باید محدود شود و مادران باید از ورزش خودداری کنند، ورزش هم برای مادر و هم برای جنین مفید است. مهم‌ترین ورزش پیاده‌روی در هوای آزاد است. راه رفتن باعث تقویت عضلات شکم می‌شود و در ماه‌های آخر باعث پایین آمدن سر جنین در لگن می‌گردد که به زایمان کمک می‌کند.

خانم‌های حامله باید حتی‌الامکان از انجام ورزش‌های سنگین که زمین خوردن، افتادن و یا ضربه‌خوردن را به همراه دارد، اجتناب نمایند. چنان‌چه خانمی عادت به شنا کردن دارد حاملگی مانع از پرداختن به این ورزش نخواهد بود. ناگفته نماند که هیچ‌گاه حرکات بدنی مادر حامله نباید از حالت لذت‌بخشی به خستگی ناراحت کننده تبدیل شود.

[caption id="attachment_399" align="alignnone" width="300"] ورزش در بارداری[/caption]

امکان مسافرت در دوران بارداری

بارداری، مانعی برای مسافرت مادران نیست، به شرطی که در هر حال دسترسی به امکانات پزشکی داشته باشند. چنانچه مادران مسیر‌های طولانی را با اتومبیل طی می‌کنند بهتر است هر ۲ ساعت یک‌بار از ماشین پیاده شوند و چند قدم راه بروند. در اواخر دوره حاملگی، مسافرت‌های طولانی توصیه نمی‌شود. در هر صورت لازم است مادران قبل از مسافرت با پزشک خود مشورت کنند. مسافرت با هواپیما در ماه‌های اول بارداری مشکلی ایجاد نمی‌کند، ولی بیش‌تر شرکت‌های هوایی در ۲ ماه آخر به مادران باردار بلیت نمی‌فروشند. مادرانی که سابقه سقط یا زایمان غیرطبیعی دارند بهتر است از رفتن به مسافرت در طول بارداری اجتناب نمایند.

ضرورت مراجعه منظم زنان باردار به پزشک

ضرورت دارد خانم‌های باردار در ۷ ماه اول بارداری، هر ماه یک بار به پزشک مراجعه کنند؛ در ماه هشتم این مراجعات باید هر ماه دوبار باشد و در ماه آخر هم هر هفته یک مرتبه، برای مراقبت به پزشک یا مرکز بهداشتی درمانی مراجعه شود تا در هر نوبت، فشارخون و وزنشان کنترل شود، وضعیت جنین مورد بررسی قرار گیرد و در موارد مختلف به مادر آموزش داده شود تا برای زایمان آماده گردد.

حاملگی‌های پرخطر

توجه به این نکته ضروری است که حاملگی در تمامی شرایط متبوع و عادی نیست، بلکه مواردی وجود دارد که اگر خانم‌ها به آن توجه نکنند و یا با پزشک مشورت نشود باعث ایجاد بارداری‌های خطرناک می‌شود این بارداری‌های خطرناک شامل حاملگی قبل از ۱۸ سال یا بعد از ۳۵ سال، فاصله بارداری کمتر از ۲ سال، حاملگی چهارم به بعد برای مادری که قدش کمتر از ۱۴۵ سانتی‌متر است و همچنین مادری که وزن او قبل از بارداری کمتر از ۳۸ کیلوگرم باشد می‌شوند.

در حاملگی‌های چند قلو، سوء تغذیه مادر و همچنین مادرانی که سابقه سقط جنین و یا زایمان مشکل دارند باید تحت مراقبت ویژه قرار گیرند و فواصل مراقبت‌ها هم کمتر باشد.

اندوه‌های ناخودآگاه در مادران باردار

بارداری، جدای از تغییراتی که در جسم زن ایجاد می‌کند، سبب تغییرات روحی و روانی در مادر نیز می‌شود. مسائل خانوادگی، وضعیت اقتصادی خانواده و روابط حاکم بر خانواده هم در این تغییرات تأثیر دارند. تغییرات هورمونی دوران بارداری نیز به بروز این حالات کمک می‌کنند. تمام این عوامل دست به دست هم می‌دهند و ممکن است مادر باردار را زودرنج، کم‌حوصله و عصبی کنند. گاهگاهی اندوهی ناخودآگاه به سراغ زنان باردار می‌آید و آن‌ها را دچار اضطراب می‌کند. ترس از زایمان و مسائل همراه آن نیز به آن دامن می‌زند. در این حال وظیفه اطرافیان و مخصوصاً شوهر بسیار مهم و کمک کننده است. آن‌ها با ایجاد جوی عاطفی و صمیمی می‌توانند موجب اعتماد به نفس در زن باردار شوند و فضا و محیطی آرامش‌بخش در خانواده ایجاد کنند تا مادر این دوران را با سلامتی و اطمینان طی نماید.

استفاده با احتیاط از لوازم آرایشی در دوران بارداری

مصرف هر نوع دارو در طول دوره بارداری ممنوع است، مگر این‌که با تجویز پزشک صورت گیرد. مصرف خودسرانه هر نوع دارو در حاملگی می‌تواند سبب عوارض سوء بر جنین شود. این مطلب به‌خصوص در سه ماهه اول بارداری که دوره تشکیل ارگان‌ها و اندام‌های جنین است اهمیت بسیار دارد و تأثیر دارو‌ها در این دوره به شکل نقایص مادرزادی در جنین ظاهر می‌شود. مصرف لوازم آرایش و رنگ‌های شیمیایی نیز می‌تواند سبب بروز عوارضی شود و بهتر است مادران در هنگام بارداری در مصرف این‌گونه مواد احتیاط کنند.

اشعه خطرناک ایکس برای مادران باردار

از عکس‌برداری با اشعه ایکس در دوره حاملگی باید خودداری شود. چنانچه اقدام به آن بسیار ضروری باشد باید با گذاشتن پوشش مخصوص بر روی رحم و لگن زن صورت پذیرد. به مادران باید توصیه کرد که حتماً حاملگی خود را به پزشک رادیولوژی اطلاع دهند. در هر صورت عکس‌برداری از شکم و لگن به هیچ‌وجه مجاز نیست و بی‌توجهی نسبت به این امر، عواقب جبران‌ناپذیری برای جنین، مانند نقص در تشکیل اندام‌ها و ایجاد انواع سرطان‌های مادرزادی، خواهد داشت.

خطرهای دخانیات برای مادر و جنین

استعمال سیگار نیز باعث افزایش مرگ‌و‌میر نوزادان خواهد شد. گذشته از این، نوزاد یک مادر سیگاری دارای وزن کم‌تری نسبت به سایر نوزادان است؛ بنابراین زمینه‌ چنین نوزادی برای ابتلا به انواع بیماری‌ها بیش‌تر است. این نوزاد، هم‌چنین از رشد جسمانی و عصبی کافی برخوردار نخواهد بود. مادران سیگاری اغلب اشتهای کم‌تری نسبت به سایر مادران دارند و بدین لحاظ از نظر تغذیه دچار مشکل می‌شوند. عواقب سوء این اعتیاد در درجه اول متوجه جنین و در نهایت دامن‌گیر خود مادر می‌شود.

[caption id="attachment_400" align="alignnone" width="300"] سیگار در بارداری[/caption]

تغذیه بارداری٬ حاملگی پر خطر٬ خطر سیگار برای مادر و جنین٬ خواب در دوران بارداری٬ رژیم باردرای٬ فواید ورزش برای بارداری٬ مصرف آب در بارداری٬ مصرف شیرینی در بارداری٬ نکات ضروری بارداری٬ واکسیناسیون بارداری

آشنایی با بادکش درمانی

تاریخچه بادکش درمانی

بادکش گذاشتن یا به قول عامّه، لیوان انداختن که امروزه دز بین اهل فنّ، به «حجامت گرم و خشک» شهرت یافته است؛ از روش های مهمّ درمانی در طبّ سنّتی است که دارای سابقه ای چند هزار ساله است. از گذشته های دور، اطباء و حکمای مشرق زمین به خواص درمانی بادکش گذاری پی برده؛ در درمان بسیاری از بیماری ها و دردها از آن بهره می گرفتند.

در طب سنتی چین، تلفیقی بین بادکش درمانی و طب سوزنی صورت گرفته است و اطبای چینی جهت افزایش تاثیر طب سوزنی، در بسیاری موارد، آن را همراه با بادکش به کار می برند. در طب سنتی ایران زمین نیز درمان با بادکش سابقه ای طولانی دارد و توسط اطبای بزرگی چون ابوعلی سینا، رازی، جرجانی و ... به کرات جهت درمان بیماری ها و دردهای مختلف تجویز شده است و هنوز نیز با نامهای «لیوان انداختن» یا «کوزه گذاشتن» در اقصی نقاط کشور رواج دارد.

در طب کلاسیک و جدید نیز مطالعات فراوانی روی تاثیرات بادکش در درمان بیماریها و مکانیسم این تاثیرات انجام شده است و در این میان می توان به مطالعات فراوان دکتر یوهان آبله( پزشک آلمانی) و پروفسور VON NEISSER( محقق رژیم صهیونیستی) اشاره کرد. این دو محقق برجسته، درمان انواع بیماری ها از قبیل میگرن، اسپاسم عضلانی، سنگ کلیه، آرتروز، زخم های معده و دوازدهه، دردهای مزمن عضلانی، قاعدگی دردناک، کمردرد و ... را توسط بادکش درمانی( خلاء درمانی) ممکن دانسته اند.

کتب فراوانی نیز در این زمینه در سراسر جهان به چاپ رسیده است که به عنوان نمونه می توان به cupping therapy نوشته پروفسور شیر علی (ilkay chirali ) از انگلستان و کتب متعدد چینی راجع به بادکش درمانی یا خلاء درمانی اشاره کرد. در پایگاه های های علمی اینترنتی نیز مقالات متعدد و فراوانی در این زمینه موجود است.(کلمات کلیدی:  dry cupping، cupping، air therapy)

انواع بادکش

امروزه بادکش را به دو دسته گرم و سرد تقسیم بندی می کنند؛ به این ترتیب که بادکش به شیوه سنّتی را که با استفاده از آتش و لیوان یا کوزه انجام می شود به عنوان بادکش گرم و بادکش از طریق دستگاه های ساکشن دستی یا برقی را به عنوان بادکش سرد می شناسند. بادکش سرد تقریبا معادل بادکش هایی است که در طبّ قدیم و با ابزاری مانند شاخ و با ایجاد مکش از سوی حجّام انجام می شده است. طبق نظر حکما و اطباء و بنابه تجربیات فراوان، پرواضح است که تاثیر بادکش گرم در درمان دردها و بیماری ها بیشتر از بادکش سرد است.

انواع بادکش گذاری

1- بادکش ثابت: در این روش لیوان یا لیوان ها در طول مدت زمان مشخصی به طور ثابت روی پوست بدن بیمار قرار مـی گیرند و پـس از اتـمام زمان بادکش از بدن جدا می شوند؛ مثلا در بادکش وسیع کتف و کمر که در درمان کمردردها و رفع خستگی مزمن کاربرد دارد.

[caption id="attachment_385" align="alignnone" width="300"] بادکش ثابت[/caption]

2- بادکش متناوب( منقطع): گاهی برای جلوگیری از کبودی موضع یا برای جلوگیری از عوارض بادکشهای خاص، مثلا روی پوست صورت و گونه، از بادکش متناوب استفاده می شود؛ بدین صورت که پس از ایجاد خلاء و ثابت شدن لیوان روی پوست، پس از 3 تا 5 ثانیه لیوان از روی پوست جدا شده؛ مجددا هواگیری می شود و روی پوست گذاشته می شود. عمل تثبیت و جدا کردن لیوان بین 20 تا 40 مرحله تکرار می شود. از این روش بادکش می توان در بادکش نقاط مختلف صورت  و نیز برای آماده کردن موضع حجامت استفاده کرد.

[caption id="attachment_386" align="alignnone" width="300"] بادکش متناوب[/caption]

3- بادکش متحرک یا لغزان: در بادکش متحرک قبل از بادکش گذاری، موضع را روغن مالی می کنیم( جهت روغن مالی می توان از روغنهای طبیعی نظیر روغن زیتون، روغن کنجد، روغن بادام تلخ یا روغن سیاهدانه استفاده کرد.) پس از روغن مالی، بادکش را روی بدن ثابت می کنیم و سپس به آرامی آن را با دست روی پوست به حرکت در می آوریم، این عمل باعث گرمی( سرخی) موضعی شده و در رفع اسپاسمهای عضلانی و خستگی مفرط بسیار موثر است.

[caption id="attachment_387" align="alignnone" width="300"] بادکش لغزان[/caption]

کاربرد درمانی و سازوکار تاثیر بادکش

بادکش گذاری با سازوکارهای متعددی باعث رفع دردها و درمان بیماریهای مختلف می شود که در زیر به تعدادی از آنها اشاره می شود:

* یکی از علل درد و خستگی قسمتهای مختلف بدن، تجمع بعضی مواد نظیر اسید لاکتیک و سایر مواد زاید سلولی در مویرگهای سطحی بدن است که معمولا با اختلال در خونرسانی موضعی همراه است. بادکش با ایجاد خلاء، باعث انبساط عروق سطحی، تجمع خون در موضع و افزایش خونرسانی موضعی می شود. در نتیجه اکسیژن و غذای بیشتری به سلولها رسیده؛ درد و خستگی رفع می گردد.

* افزایش خونرسانی موضعی با فراخوانی سلولهای دفاعی و فاکتورهای ضد التهاب خونی به موضع، باعث تسریع ترمیم آسیبهای بافتی و عفونتهای موضعی می شود؛ مثلا با بادکش کردن اطراف زخمهای بستر می توان به ترمیم و بهبود این زخمها کمک شایانی کرد.

* بادکش با ایجاد خلاء، در تخلیه سموم و عفونتهای موضعی مثلا در گزیدگی با مار و عقرب کمک کننده است.

* بادکش با ایجاد فشار منفی، باعث انبساط عضلانی شده؛ در رفع اسپاسم عضلانی که علت بسیاری از دردهای موضعی هستند؛ کمک می کند.

* بادکش با تحریک روده ها و دستگاه گوارش در درمان برخی از بیماریهای گوارشی نظیر زخم معده، تنبلی روده و یبوست، کمک کننده است.

* بادکش های متناوب و مکّرر با جذب خون به عضلات در رفع لاغریهای موضعی و افزایش بافت ماهیچه ای موضع بادکش، موثرند.

* اگر علت چاقی، تجمع موضعی چربی باشد؛ بادکش گرم در سوزاندن چربیهای موضعی موثر است.(با مکانیسم فراخوان خون به ناحیه پر چربی و افزایش متابولیسم موضعی).

* از فشار منفی ایجاد شده توسط بادکش می توان در کنترل و تنظیم بعضی از خونریزی ها در بدن بهره گرفت؛ مثلا در هایپرمنوره(قاعدگی با خونریزی شدید) می توان زیر سینه ها را بادکش کرد. با این عمل، فشار خون از اندام تحتانی به سمت اندام فوقانی متوجه شده و از شدت خونریزی کاسته می شود یا در خونریزی کم قاعدگی(هایپومنوره) با بادکش رانها و ساقها می توان فشار را از قسمتهای فوقانی به سمت اندام تحتانی متوجه ساخته؛ میزان خونریزی را افزایش داد؛ یا در خون دماغ شدید با بادکش کردن اطراف ناف(در طرف خونریزی) فشار خون به قسمتهای تحتانی منتقل و خون دماغ کم کم قطع می گردد.

[caption id="attachment_390" align="alignnone" width="300"] بادکش پریود[/caption]

* بعضی دردهای عضلانی بر اثر درگیر شدن اعصاب حسی بین ماهیچه ها یا بافت پیوندی سخت شده، ایجاد می شود. لذا با بادکش نمودن، در بسیاری از موارد، این فشار از روی عصب برداشته شده؛ درد تسکین می یابد.

* در رفع خوابرفتگی ها و گزگز اندام، بادکش، با تسریع خونرسانی و اکسیژناسیون بافتی موثر می باشد.

* عده ای از اطباء و حکما از فشار منفی بادکش جهت کمک به خروج سنگهای کلیوی استفاده می کنند؛ به این صورت که بعد از روغن مالی، مسیر کلیه ها و حالبها را از طرف کلیه به سمت مثانه، بادکش متحرک می کنند.

* در افرادی که دارای طبع سرد و تر هستند و در اصطلاح طب سنتی، بلغمی مزاجند، بادکش گرم و خشک کاربرد فراوانی دارد و جایگزین مناسبی برای حجامت(تر) می باشد.

* طبق تعریف طب سنتی؛ گاهی دردها بر اثر غلبه سردی بر بافت یا عضو ایجاد می شود و لذا می بینیم که بسیاری از دردهای موضعی با گرم کردن موضع، تسکین می یابند؛ لذا اگر بادکش به صورت گرم تجویز شود در رفع این دردها موثر است.

* در طب سنتی، بیماری برص یا vitiligo از بیماری های بلغمی محسوب می شود. لذا با این استدلال که بلغم، سرد و تر و بادکش، گرم و خشک(یعنی دقیقا ضد بلغم) است؛ ، لذا بادکش متناوب (یک روز در میان، حداقل 40 جلسه) را در درمان برص موثر می دانند.(قطعی است که افزایش خونرسانی پوست توسط بادکش گذاری در رفع بسیاری از بیماریهای پوستی موثر است و تحقیقات پروفسور von neisser نیز این مساله را تایید می کند.)

* در زانوهایی که دچار تورم، درد و تجمع مایع در مفصل شده اند(تجمع بلغم موضعی) با بادکش متناوب(40 تا 120 جلسه، یک روز در میان)، می توان کم کم این مایع را از محیط خارج کرد.

یادآوری: در رفع بلغم موضعی و سیستمیک، بادکش گرم و خشک بر بادکش سرد ارجحیت دارد.

انواع بادکش٬ بادکش پریود٬ بادکش ثابت٬ بادکش چاقی٬ بادکش درمانی٬ بادکش لاغری٬ بادکش لغزان٬ بادکش مقطعی٬ بادکش موضعی٬ تاثیر بادکش٬ تاریخچه بادکش٬ زمان بادکش

ترش کردن(سوزش سر دل، ریفلاکس، بازگشت اسید معده به مری)

تعریف ترش کردن یا ریفلاکس :

معده برای هضم غذا، مقدار زیادی اسید ترشّح می کند. دیواره معده جوری طرّاحی شده است که در مقابل اثرات این اسید مقاوم است. امّا ساختمان مری به گونه ای نیست که تاب تماس با این اسید را داشته باشد؛ بنابراین اگر به هر دلیل؛ اسید معده به مری وارد شود، احساس ناخوشایندی به بیمار دست می دهد که به آن «ترش کردن» می گوییم. ترش کردن، واقعاً ترش کردن است؛ چرا که اسید معده هم مانند هر اسید دیگری مزّه ای ترش دارد.

علایم ترش کردن یا ریفلاکس:

شایع ترین علامت همان احساس ترش کردن در پشت جناغ سینه است. درد در پشت جناغ سینه؛ احساس بازگشت غذا به گلو و دهان؛ احساس مزّه شور و ترش یا تلخ در دهان یا جمع شدن بزاق در دهان از دیگر علامت هاست. بسیاری از مواقع به علّت اسپاسم عضلات حنجره و گلو در تماس با اسید معده؛ بیمار احساس وجود یک عقده در گلو را تجربه می کند؛ گاهی هم به علّت التهاب تارهای صوتی دچار خشونت صدا می شود. احساس بدمزّه بودن دهان در صبح ها از علایم دیگر است. در مواردی بیمار احساس تهوّع و استفراغ به خصوص پس از برخاستن از خواب را نیز دارد.

[caption id="attachment_371" align="alignnone" width="300"] علادم ترش کردن معده[/caption]

عوارض ترش کردن یا ریفلاکس:

تماس طولانی مدّت مری با اسید معده می تواند منجر به زخم شدن آن، تنگ شدن تدریجی مری و در نتیجه مشکل در بلع غذا و یا ایجاد خونریزی های خفیف شود. در صورت عدم درمان و پس از گذشت سال های طولانی، بروز کم خونی، کاهش وزن و سرطان مری نیز مورد انتظار خواهد بود. همچنین با رسیدن اسید به حنجره و ورود آن به نای، به تدریج زمینه برای بروز آسم مهیّا می شود و اگر بیمار از قبل دچار آسم باشد، حملات آسمی وی تشدید خواهد شد. بنابراین ممکن است بیمار به علّت تحریک مداوم نای و ریه با اسید و یا به علّت تشدید بیماری آسم، دچار سرفه های مزمن باشد که ممکن است با بیماری های ریوی اشتباه شوند. از طرفی ریفلاکس، شایع ترین علّت دردهای غیر قلبی قفسه سینه است که بروز اشتباه تشخیصی در مورد آن و بیماری های قلبی، حتّی در بین اهل فن هم دیده می شود. گوش درد نیز علامتی است که بعضی از بیماران دچار آن می شوند. در موارد بسیار شدید امکان تخریب تدریجی دندان ها به واسطه تماس با اسید نیز وجود خواهد داشت.

 علل ایجاد ریفلاکس و نکته های پیشگیرانه:

با توجّه به پیوستگی روش های بهداشتی جلوگیری از ریفلاکس و علل ایجاد آن، هر دو مطلب را در یک عنوان ذکر می کنیم:

۱- هر قدر که می توانید غذا را بجوید. بسیاری از بیماران تنها با رعایت این دستور ساده، درمان خواهند شد.

[caption id="attachment_372" align="alignnone" width="300"] جویدن غذا[/caption]

۲- پرخوری با افزایش فشار داخل معده، احتمال باز شدن ورودی مری به معده و بازگشت اسید را زیاد می کند. تقریباً محال است که کسی پرخوری کند و بتواند بر این بیماری غلبه کند. پس، قبل از آن که احساس سیری بکنید از سر سفره برخیزید.

۳- خوردن نمک، قبل و بعد از غذا را فراموش نکنید. نمک یکی از بهترین خنثی کننده های اسید معده است. می توانید برای امتحان این مساله وقتی که ترش می کنید مقدار کمی نمک بچشید؛ خواهید دید که در عرض چند ثانیه، احساس بهبودی خواهید کرد. البته لطفاً نمک را به عنوان داروی دایمی درمان ترش کردن به کار نبرید! روش صحیح مصرف نمک، قبل و بعد از غذا به این نحو است که مقدار کمی نمک(آن قدر که بین دو انگشت بسته شست و سبّابه جا بگیرد) را داخل دهان خود ریخته با زبان در دهان بچرخانید و همزمان نفس بکشید و وقتی مزّه شوری را در کلّ دهان خود احساس کردید، غذا خوردن را شروع کنید. بعد از غذا هم همین کار را تکرار کنید. توصیه موکّد اسلام بر مصرف نمک، قبل و بعد از غذا آثار مفید فراوانی دارد که یکی از آنها کاهش اثرات منفی اسید معده بر روی مری است. این اقدام ساده بنابر نقل احادیث شریف، هفتاد منفعت دارد که بعضی از آنها عبارتند از:

- تحریک ترشّح شیره های گوارشی و کمک به هضم غذا.

- اثرات ضدّ ریفلاکس(چنانکه گذشت).

- ضدّ عفونی کردن فضای دهان.

- تاثیر مثبت در کاهش کک و مک صورت.

- و …

۴- بعضی غذاها باعث شل شدن اسفنگتر مری به معده می شوند و بنابراین احتمال ریفلاکس را افزایش می دهند. از مصرف آنها حدّاقل تا درمان کامل پرهیز کنید:

غذاهای پرچرب، انواع شکلات ها و کاکایوها، شیرینی های قنّادی و مصنوعی، انواع کولاها و نوشابه های گازدار، غذاهای تند و پر ادویه، انواع غذاهای آماده(فست فودها)، چای و قهوه و نسکافه و سایر ترکیبات کافیین دار، پیاز و …

۵- اکثر مبتلایان به ریفلاکس، حدّاقل تا پایان دوره درمان؛ تحمّل خوراکی های ترش و اسیدی را ندارند؛ لذا بهتر است در این زمینه نیز احتیاط لازم انجام شود.

۶- مصرف الکل و دخانیات یکی از مهمترین عوامل ترش کردن است. لطفاً آنها را کنار بگذارید.

۷- از نیم ساعت مانده به غذا تا دو ساعت و نیم بعد از آن هرگز مایعات ننوشید.(آب، دوغ، نوشابه، چای و …) نوشیدن مایعات در این بازه زمانی علاوه بر ترش کردن؛ باعث نفخ، سنگینی سر دل، اختلال در هضم غذا و در طولانی مدّت، اختلالات عملکردی شدید معده خواهد شد. احساس نیاز به آب خوردن بین غذا، اغلب به دلیل تند خوردن غذاست و با اصلاح این مساله، تا حدّ زیادی مرتفع خواهد شد.

۸- سعی کنید بین خواب و خوراک حدّاقل ۲ ساعت فاصله بیاندازید. در واقع وقتی بخوابید که غذا از معده شما خارج شده باشد. خوابیدن با کم کردن اثر جاذبه زمین که مانع از بالا رفتن اسید معده می شود؛ ترش کردن را تشدید می کند. به همین دلیل ساده، این بیماران بهتر است کمی بالش زیر سر خود را بلندتر بگیرند. همچنین خوابیدن به پهلوی راست که مورد توصیه اسلام نیز هست؛ از آنجا که ورودی مری را نسبت به معده در وضعیت بالاتری قرار می دهد می تواند کمک کننده باشد.

۹- خوردن غذاهای آبکی و ترید(مثل آبگوشت، آش، سوپ و …) و میوه و سبزی خام برای بسیاری از بیماران، دردسرساز است؛ لذا تا تکمیل دوره درمان بهتر است از آنها پرهیز کند.

۱۰- یبوست با اختلال در خروجی معده و افزایش فشار داخل شکمی؛ یکی از علل مهم بروز یا شدّت ترش کردن است؛ لذا در درمان بیماری حتماً باید در نظر گرفته شود.

۱۱- چاقی از عوامل افزایش فشار داخل شکمی است؛ به همین دلیل، افراد چاق بیشتر ترش می کنند. پیروی از یک برنامه اصولی برای کاهش وزن؛ به خصوص در درمان موارد مزمن بسیار کمک کننده است.

۱۲- توصیه طبّ جدید آن است که این بیماران، تعداد وعده های غذایی را افزایش داده؛ حجم غذای هر وعده را کم کنند. این توصیه اگر چه تا حدّ زیادی موثّر است؛ امّا اگر آداب غذا خوردن – مثل پرهیز از پرخوری، تند خوری، خوردن مایعات با غذا و … – رعایت شوند عملاً نیازی به این اقدام نیست.

۱۳- مصرف بعضی داروهای شیمیایی هم می تواند از عوامل ایجاد ریفلاکس باشد که در مورد آنها با پزشک معالج خود مشورت کنید.

۱۴- استرس، بدون تردید یکی از عوامل مهم پیدایش بیماری های معده است و ترش کردن نیز از این قاعده مستثنی نسیت. بنابراین باید یکی از اجزای اصلی برنامه درمانی، تجویز داروهای آرام بخش باشد.

۱۵- عادت به استفاده از لباس های تنگ(به خصوص در ناحیه دور شکم یا کمر)، استفاده از گِن یا کُرست های شکمی تنگ، محکم بستن کمربند و … می توانند با افزایش فشار داخل شکم، زمینه را برای ریفلاکس فراهم کنند. بنابراین لباس راحت بپوشید تا ترش نکنید.

۱۶- مصرف غذاهای اسیدی مثل انواع گوشت، حبوبات و تخم مرغ، باعث افزایش ترشّح اسید معده می شوند و ریفلاکس را تشدید می کنند. در طول دوره درمان بهتر است این غذاها را کمتر مصرف کنید.

۱۷- بارداری به دلایل مختلف باعث ترش کردن می شود که درمان آن عملا فرق چندانی با سایر موارد این بیماری ندارد.

درمان های دارویی و سایر درمان ها

 درمان به شیوه طبّ جدید

علاوه بر موارد بهداشتی فوق الذّکر، طبّ جدید اعتقاد به درمانی طولانی با داروهایی مثل آنتی اسیدها، رانیتیدین، سایمتیدین، فاموتیدین، امپرازول و مانند آنها دارد. علّت این درمان طولانی آن است که گفته می شود که یکی از خصوصیات این بیماری، عود مکرّر آن است تا جایی که ۹۰-۸۰ درصد بیماران پس از قطع دارو دچار عود بیماری می شوند. این مساله از نظر ما نادرست است و اعتقاد داریم که این درصد بالای عود، خصوصیت بیماری نیست؛ بلکه ناشی از ضعف این درمان ها و نیز عدم رعایت مسایل پیشگیرانه از سوی بیماران است. در درمان های انجام شده به شیوه طبّ سنّتی، ما کمتر با این مشکل مواجه می شویم.

درمان به شیوه طبّ سنّتی

اعتقاد قوی داریم که با رعایت موارد تغذیه ای و بهداشتی، بیماری ریفلاکس به طور کامل بهبود می یابد؛ امّا برای راهنمایی بیمارانی که عجله بیشتری برای درمان یا اراده کمتری برای رعایت موارد فوق دارند نسخه های ساده ای را ذکر می کنیم:

۱- شیرین بیان: شاید بهترین ضدّ اسید طبّ سنّتی باشد. علاوه بر درمان ترش کردن؛ در درمان نفخ، مشکلات هضمی و سنگینی معده و زخم های معده و روده بسیار موثّر است. در اشکال مختلف(عرق، ریشه و پودر ریشه، پودر عصاره و رُبّ) قابل دسترسی و به صورت های مختلف قابل مصرف است. روزی ۳-۲ وعده و هر بار یک قاشق چایخوری از انواع جامد را در کمی آب جوش ریخته مصرف کنید(استفاده به صورت جوشانده و دم کرده هم مانعی ندارد) البته اولویت با مصرف ربّ شیرین بیان(معروف به ربّ سوس) است. برای مصرف عرق شیرین بیان هم روزی ۳-۲ بار و هر بار نصف استکان کوچک مصرف کنید. توجّه داشته باشید که می توانید مصرف شیرین بیان را برای دوره های یکی دو ماهه ادامه دهید ولی بهتر است مصرف آن طولانی نباشد. همچنین به علّت اثر افزایشی این دارو بر روی فشار خون، بهتر است افراد مبتلا به پرفشاری خون یا بیماری های قلبی از مصرف آن خودداری کنند. جواز مصرف این دارو در زنان باردار هم مورد تردید است.

۲- فهرست بلند بالایی از سایر داروها وجود دارد که می توانند به تنهایی یا به صورت ترکیبی با سایر داروها و به روش های مختلف مورد استفاده قرار گیرند:

داروهای گرم: آویشن، بابونه، زنیان، تخم کرفس، تخم شوید، تخم رازیانه، انیسون، دارچین، زنجبیل، رزماری، مرزنجوش، گلپر، به لیمو(وِروِن) و …

داروهای خنک: تخم گشنیز، گل همیشه بهار، جفت بلوط(پوسته نازک روی مغز بلوط) و …

از آنجا که ترش کردن در اکثر موارد ناشی از سرد شدن معده است؛ اغلب بیماران – حتّی بیماران گرم مزاج – نیاز بیشتری به تجویز داروهای گرمی خواهند داشت؛ امّا در موارد استثناء، پزشک با تجربه قادر خواهد بود با ترکیب مناسب این داروها، علاوه بر درمان ریفلاکس، رعایت حال کبد گرم بیمار را نیز بکند.

۳- داروهای آرام بخش: گفتیم که استرس یکی از عوامل مهم تشدید ترش کردن است. خوشبختانه بسیاری از داروهای فوق الذّکر(به ویژه آویشن، بابونه، دارچین، رزماری، مرزنجوش به لیمو و تخم گشنیز) اثر آرام بخشی مناسبی هم دارند. با این حال، در صورت ضرورت می توان از داروهای آرام بخش متعدّدی که اثر تقویتی روی کارکرد معده هم دارند، در ترکیب با داروهای فوق استفاده کرد. نمونه معروف این داروها، گل گاوزبان، سنبل طیب، بادرنجبویه و … می باشد.

۴- در صورت وجود یبوست می توانید داروهایی مثل فلوس، برگ سنا، گل سرخ، خطمی و … را با داروهای فوق ترکیب کنید. البته زیاد بودن اسید معده از علل مهم یبوست های مقاوم به درمان است و در بسیاری از مواقع، تنها با درمان ترش کردن معده، کارکرد روده ها نیز تنظیم خواهد شد.

۵- آب سیب زمینی خام: این داروی نه چندان خوش طعم اثر عجیبی در درمان ترش کردن – به خصوص در موارد اورژانسی – دارد. بسیاری از بیماران با چند روز مصرف آب سیب زمینی خام، بهبودی فوق العاده ای را تجربه می کنند. توصیه ما روزانه ۳ بار و هر بار یک چهارم تا نصف استکان از دارو برای حدّاکثر یک هفته است.

[caption id="attachment_373" align="alignnone" width="300"] آب سیب زمینی خام[/caption]

۶- عسل: یک درمان قاطع برای درمان انواع مشکلات معده و به خصوص ترش کردن است. تقریباً تمام کسانی که خود را عادت می دهند بلافاصله پس از پایان غذا، یک قاشق مربّاخوری عسل میل کنند؛ به طور کامل درمان خواهند شد. معدود کسانی هستند که به علّت حرارت زیاد کبد با خوردن عسل، دچار تشدید مشکل می شوند که این افراد بهتر است از این درمان خودداری کنند.

۷- بادکش: بادکش روی معده علاوه بر ایجاد حالت مکش و بازگرداندن اسید از مری به معده، اثر تنظیمی فوق العاده ای در میزان اسید معده دارد. لذا انجام بادکش معده را حدّاقل به عنوان یک درمان کمکی، مدّ نظر داشته باشید.

[caption id="attachment_375" align="alignnone" width="300"] بادکش معده[/caption]

۸- در موارد شدید ترش کردن و برای درمان علامتی، می توانید نصف قاشق چایخوری جوش شیرین خوراکی را در یک استکان آب حل کرده به تدریج میل کنید. طبیعتاً این درمان بهتر است به صورت موردی استفاده شود و نباید به آن به عنوان یک روش درمانی دایم نگاه کرد.

نکته ۱: در بعضی منابع طبّ جدید از عرق نعناع به عنوان یکی از تحریک کننده های ترش کردن یاد شده است. نظرات اطبای سنتی در این مورد متفاوت است. بهتر است در این مورد کمی احتیاط کرد.

نکته ۲: یکی از علل مهم ترش کردن وجود فتق های هیاتال(فتق معده به دیافراگم) است که در موارد شدید منجر به جرّاحی می شود. این بیماران نیز با رعایت دستورات فوق بهبودی پیدا خواهند کرد.

آب سیب زمینی برای ریفلاکس معده٬ بادکش٬ ترش کردن٬ داروهای آرام بخش٬ داروهای خنک در طب سنتی٬ داروی ریفلاکس٬ دراوهای گرم٬ درمان ترش کردن در طب سنتی٬ درمان ترش کردن و ریفلاکس معده با آب سیب زمینی خام٬ درمان ترش کردن و ریفلاکس معده با بادکش معده٬ درمان ترش کردن و ریفلاکس معده با شیرین بیان٬ درمان ترش کردن و ریفلاکس معده با عسل٬ درمان ریفلاکس٬ درمان ریفلاکس معده در طب سنتی٬ درمان طبیعی ترش کردن٬ درمان طبیعی رفلاکس٬ ریفلاکس معده٬ شیرین بیان٬ عسل٬ علت ترش کردن و ریفلاکس معده٬ عوارض ترش کردن و ریفلاکس معده

دمنوش های ایرانی

نوشیدنی هایی که در این مطلب مـعـرّفی می شوند؛ جایگزین هایی مناسب، خوش طعم و مفید برای چای هستند. هر کس می تواند بر اساس سلیقه و ذایقه خود و نیز با توجّه به بیماری ها یا نیازهای بدنی خویش(و حتّی بر اساس فصول مختلف سال) از این نوشیدنی ها بهره ببرد. با به کار بردن کمی ذوق و سلیقه می توانید ترکیبات گوناگونی از این نوشیدنی ها را تهیه نمایید؛ برای مثال اگر با خوردن چای بادرنجبویه احساس می کنید دچار افزایش فشار خون می شوید؛ با اضافه کردن چند برگ چای ترش به نوشیدنی خود، ضمن رفع مشکل، یک چای جدید با طعمی متفاوت را تجربه خواهید کرد. به یاد داشته باشید که با ترکیب چای های مختلف، هر کدام از موادّ تشکیل دهنده آن چای، خواصّ خود را به طور جداگانه حفظ خواهند کرد.

تذکّر بسیار مهم: معرّفی این دمنوش ها به معنی جواز استفاده عمومی از آنها نیست. بلکه توصیه ما این است که اگر از مزاج شناسی اطلاعات کافی ندارید، با مشورت با پزشک حاذق، نسبت به استفاده از این نوشیدنی ها اقدام کنید.

روش تهیّه

تمام نوشیدنی های های معرفیّ شده دراین مطلب به این صورت آماده می شوند که ترکیبات آنها را به همراه دو لیوان آب سرد در یک قوری- که بهتر است چینی باشد- ریخته، روی حرارت کم قرار می دهیم تا به نقطه جوش برسد؛ سپس قوری را روی حرارت غیرمستقیم(کتری یا سماور) می گذاریم تا درمدّت ۳۰ دقیقه به آرامی دم بکشد؛ پس ازآن، چای راصاف نموده، مصرف می کنیم. این نوشیدنی های گوارا، برخلاف چای معمولی، تا چند روز قابل مصرف می باشند. بدیهی است، بر خلاف چای سیاه، هـرقـدر زمان دم کشیدن چای بیشتر باشد، کیفیت آن، مطلوب تر خواهد بود. در صورت تمایل می توانید از همان ابتدا از آب جوش استفاده نمایید و نوشیدنی را مشابه چای معمولی دم کنید یا آن که بگذارید چای به مدّت ۱۵ تا ۲۰ دقیقه روی شعله کم بجوشد. ترجیحا این چای ها را با عسل، خرما یا توت میل کنید. در صورت تمایل می توان چای را با چند قطره آب لیموترش تازه میل کرد.

۱- چای گـل گـاو زبـان- سنبل طیب:

ترکیبات: گل گاوزبان، ۲ قاشق غذاخوری؛ سنبل طیب، ۱ قاشق مرّباخوری؛ لیموعمّانی،۱عدد.

خواصّ: گل گاو زبان، طبیعتی گرم و تر و ضد ّسودا و صفرا دارد و آرام بخش اعصاب، خواب آور و مسکّن سردردهای عصبی و دردهای کلیوی و کاهش دهنده فشار خون است. سنبل طیب هم  با طبیعت گرمی که دارد؛ ضدّ قولنج و اسپاسم های عضلانی و مفید در درمان تشنّج و صرع بوده؛ قوّه باه(میل جنسی) را نیز تقویت می کند.

۲- چای به لیمو- زیرفون:

ترکیبات: به لیمو،۱قاشق مربّاخوری و زیرفون،۱قاشق غذاخوری.

خواصّ: طبیعت این چای گرم بوده؛ در درمان سرماخوردگی، تشنّج، نقرس، دردهای سیاتیکی، غلظت خون، روماتیسم، بی خوابی های شبانه، میگرن، اضطراب، طپش قلب، سردرد، آسم، فشارخون و اسهال موثراست؛ همچنین این چای، تقویت کننده حافظه، شستشودهنده کلیه و مقوی معده است. مصرف این چای به علّت دارا بودن زیرفون، برای خانم های باردار ممنوع است.

۳- چای بادرنجبویه- زیرفون:

ترکیبات: بادرنجبویه،۱قاشق مربّاخوری و زیرفون،۱قاشق غذاخوری.

خواصّ: این چای طبیعت بسیارگرمی داشته، مقوّی قلب و اعصاب، خون ساز، تـقـویـت کننده سلّولهای مغزی، فوق العاده آرام بخش و در بعضی مزاجها بالابرنده قوی فشارخون است. بادرنجبویه، خود، به تنهایی، مقوّی مغز، ضدّ صدای گوش، ضدّ بیماریهای کلیه، ضدّ خوابهای وحشتناک، ضدّ بوی بد دهان، خواب آور و نشاط آور است. این چای نیز به دلیل دارا بودن زیرفون برای خانم های باردار منع مصرف دارد.

۴- چای بابونه:

ترکیبات: بابونه،۱قاشق غذاخوری.

خواصّ: طبیعت‌ آن، معتدل و در بابونه های صحرایی به سمت گرم و خشک است. ضدّ بلغم و صفرا و آرام بخش اعصاب، به ویژه اعصاب معده و روده و مقویّ آنها و شستشودهنده بسیارقوی کلیه ها و تقویت کننده کلّی سیستم عصبی است وعلاوه برآن، ضدّ تب، ضدّ انگل، ضدّ یبوست و اشتهاآور است.

۵- چای به لیمو:

ترکیبات: به لیمو،۱قاشق غذاخوری.

خواصّ: این چای آرام بخش، طبیعتی گرم دارد و مناسب برای درمان بی خوابی های شبانه، میگرن، سردرد، طپش قلب وآسم بوده؛ ضمن تقویت معده و آثار ضدّنفخ، حافظه را نیز بهبود می بخشد.

۶- چای دارچین:

ترکیبات: دارچین، چندقلم آسیاب نشده.

خواصّ: طبیعت گرم و خشک دارچین از آن یک محرّک عالی اعصاب ساخته است که ضمن دارا بودن خواصّ نشاط آوری و رفع دلهره، شستشودهنده کلیه، دفع کننده اخلاط رطوبتی، تقویت کننده قوه باه و موثر در درمان پادردهای رطوبتی است. دارچین علاوه بر تقویت کبد و معده، اشتهاآور نیز بوده، بوی بد دهان را برطرف می کند. جالب است که بدانید طبق نظر اطبّای قدیم، اثر مثبت دارچین براعصاب، تا ۱۵سال در بدن ماندگار است. زنان باردار بهتر است در مصرف دارچین کمی احتیاط کنند.

۷- چای زنجبیل:

ترکیبات: زنجبیل قلم(نکوبیده)، ۲قطعه متوسّط.

خواصّ: زنجبیل، طبیعتی گرم و خشک دارد و ضدّ بلغم  و صفرا، بالابرنده قوی فشارخون، مقوّی اعصاب، تقویت کننده حافظه، تنظیم کننده جریان ادرار، ضد ّرطوبت مزاج، خونساز، ضدّ درد مفاصل، تقویت کننده قوّه باه، مقوّی دستگاه گوارش، حل کننده سـنـگ هــای صـفراوی، ضدّ مسمومیت های غذایی، درمان کننده بسیار خوبِ تب مالت و ضدّ سرطان  می باشد. نکته مهم در مصرف زنجبیل آن است که زیاده روی در مصرف آن می تواند باعث افزایش فشار خون و ضعف نیروی جنسی شود.

۸- چای میوه گل نسترن:

ترکیبات: میوه گل نسترن، ۱۵عدد.

خواصّ: این چای با طبیعتی معتدل و تا حدّی خشک؛ سرشار از ویتامین ث بوده، در پیشگیری و درمان سرماخوردگی موثراست. میوه گل نسترن، فشارخون را کم کرده؛ ورم و درد کلیه را التیام و آن را شستشو می دهد؛ معده را تقویت می نماید و اثرات ضدّ اسهالی دارد.

۹- چای زیرفون:

ترکیبات: زیرفون،۱قاشق غذاخوری.

خواصّ: طبیعت زیرفون، گرم است و مصرف زیاد آن می تواند فشارخون را کاهش دهد. این چای در درمان ناراحتی های عصبی وتشنّج ها، مـیـگـرن های مزمن، بی خوابی، سردرد، بیماری های ریوی و زکام، غلظت خون، استفراغ، روماتیسم، آرتروز، نقرس و دردهای سیاتیکی کاربرد دارد. باز هم باید یادآوری  کنیم که مصرف زیرفون برای خانم های باردار ممنوع است.

۱۰- چای آویشن:

ترکیبات: آویشن،۱قاشق غذاخوری.

خواصّ: آویشن با طبیعتی معتدل، ضدّ صفرا، بالابرنده فشارخون، مقوّی اعصاب و افزاینده قدرت بینایی است و در رفع التهاب های مزمن روده بزرگ، دفع انگل های گوارشی، افزایش اشتها و تقویت کلی جهاز هاضمه مفید است.آویشن، کلیه را شستشومی دهد؛ رطوبت بدن را دفع می کند؛ غلظت خون را  کاهش می دهد و در درمان زکام، سرفه و آسم موثر است.

۱۱- چای اکلیل کوهی(رُزماری):

ترکیبات: اکلیل کوهی،۱قاشق غذاخوری.

خواصّ: اکلیل کوهی که برخی آن را«گیاه معجزه گر» می نامند؛ طبیعتی معتدل تا گرم و ضدّ صفرا داشته؛ تقویت کننده کلی بدن و به ویژه اعصاب، شستشودهنده کلیه، ضدّ دلهره و اضـطراب، بـرطـرف کننده زکـام، آسـم و سیاه سرفه، مقوّی معده، ضدّ دردهای روماتیسمی، استخوانی وکمری و حل کننده سنگ های صفراوی است.

۱۲- چای گزنه:

ترکیبات: گزنه،۱قاشق غذاخوری.

خواصّ: گزنه، طبیعتی گرم و خشک دارد و اثر آن در کاهش قند خون، سال هاست که به اثبات رسیده است. این گیاه، ضدّ صفرا و سنگ کیسه صفرا بوده؛ غلظت خون را کاسته؛ چربی خون را پایین می آورد؛ و با شستشوی کلیه، بـسـیـاری از بـیماری هایش را بهبود می دهد.گزنه، همچنین، ضدّ سرطان، ضدّ خونریزی، زیادکننده شیرمادر، برطرف کننده خستگی، ضدّ ریزش موی سر و مفید در درمان بیماری های پروستات است.

۱۳- چای مرزنجوش:

ترکیبات: مرزنجوش،۱قاشق غذاخوری.

خواصّ: طبیعت گرم و اثرآرام بخش مرزنجوش براعصاب، آن را تبدیل به یکی از بهترین داروها در درمان میگرن کهنه، درد شقیقه ها و بسیاری از سردردهای دیگر و نیز، بی خوابی نموده است. این گیاه با اثر تـب بُر و خلط آورخود، در درمان  انواع سرماخوردگی ها موثراست و در دستگاه گوارش به عنوان داروی ضدّ نفخ و ورم معده، ضدّ اسهال و اشتهاآور کاربرد دارد.

۱۴- چای اسطوخودّوس:

ترکیبات: اسطوخودّوس،۱قاشق غذاخوری.

خواصّ: طبیعت این گیاه مفید دارویی، گرم وخشک است و در درمان طیف وسیعی از بیماری ها ازجمله میگرن، زکام، آسم و برونشیت، انواع روماتیسم و اگزما کاربرد دارد. این گیاه، مُسکّن، آرام بخش اعصاب، تقویت کننده سلولهای مغز و شستشودهنده کلیه است.

۱۵- چای فلوس:

ترکیبات: مغز فلوس،۱قاشق غذاخوری.

خواصّ: طبیعت فلوس، معتدل و ضدّ صفراست و به عنوان یک ملیّن ومسهل قوی(امّا با عملکردی ملایم و بی آزار)، یبوستهای مقاوم به درمان و مـزمـن را درمان می کند و بـه تـدریج، تورّم امعاء واحشاء را تـسـکیـن می دهد. فلوس، همچنین، پایین آورنده فشارخون و درمان کننده برفک دهان است.

۱۶- چای زعفران:

ترکیبات: زعفران کوبیده ،۱قاشق مربّاخوری.

خواصّ: زعفران، طبیعتی گرم و خشک دارد و مقوّی قلب، محرّک قوای مغزی، شادی بخش، خنده آور، ضّدکرم خوردگی دندان، شستشودهنده کلیه، مقوّی معده، ضدّسرفه، ضدّحسّاسیت و خلط آور است. در هنگام زایمان برای تسهیل و تسریع روند زایمان می توان یک مثقال آن را دم کرده میل نمود امّا در دوران بارداری بهتر است از مصرف زیاد آن خودداری کرد.

۱۷- چای نعناع:

ترکیبات: نعناع،۱قاشق غذاخوری.

خواصّ: طبیعت نعناع، معتدل و دارای اندکی گرمی و یک ضدّ اسهال و استفراغ قوی است که مقوّی معده و ضدّ نفخ آن؛ خوشبوکننده دهان؛ آرام کـنـنده روده ها و رفع کننده ناراحتی های کیسه صفرا و نیز مفید در درمان ناراحتی های ریوی، تـنـگی نفس، آسم و سرفه و خستگی های جسمی است.

۱۸- چای پونه:

ترکیبات: پونه،۱قاشق غذاخوری.

خواصّ: پونه، به لحاظ طبیّ، «نعناع خودرو» محسوب می شود و خواصّ آن مشابه نعناع است.

۱۹- چای چلتوک برنج:

ترکیبات: چلتوک برنج،۱قاشق غذاخوری.

خواصّ: چلتوک برنج، طبیعتی گرم دارد و سرشار از ویتامین هی گروه «ب» است، ازسفید شدن و ریزش موی سر پیشگیری می کند(به صورت خوراکی و ماساژ روی مو و پوست سر) و یبوسـت هـای مزمن را درمـان می کند. استفاده از این چای برای خانم های باردار ممنوع است.

۲۰- چای گلپر:

ترکیبات: گلپر،۱قاشق غذاخوری.

خواصّ: طبیعت گلپر، گرم و خشک بوده؛ تقویت کننده عالی حافظه و یک داروی ضـدّ صـرع قـوی است؛ برطرف کننده تنبلی معده، کـمـک کـنـنـده به هضم غذا، ضدّ انواع اسهال و اشتهاآوربوده؛ علاوه برتقویت میل جنسی، در درمان جوش و دمل نیز موثر است.

۲۱- چای زیره سیاه:

ترکیبات: زیره سیاه،۱قاشق غذاخوری.

خواصّ: طبیعت بسیار گرم زیره، چـربی اضافه بدن را می سوزاند و چاقی را برطرف می کند؛ فشارخون را افزایش می دهد وعلاوه برتصفیه خون، تقویت قلب وعروق وشـسـتـشـوی کـلـیـه، ضدّ زردی پوست، افزایش دهنده شیرمادر، ضدّنفخ و مقوّی معده می باشد.

۲۲- چای بادرنجبویه:

ترکیبات: بادرنجبویه،۲قاشق غذاخوری.

خواصّ: طبع بادرنجبویه، بسیارگرم بوده؛ دربعضی مزاجها، بالابرنده قوی فشارخون است؛ همچنین، مقوّی قلب و اعـصـاب و فـوق العاده آرام بخش، خـون ساز، ضدّ صدای گوش، خواب آور، نشاط آور، ضد ّبیماری های کلیه، ضدّ خوابهای وحشتناک و برطرف کننده بوی بد دهان است.

۲۳- چای بهارنارنج:

ترکیبات: بهارنارنج،۱قاشق غذاخوری.

خواصّ: بهارنارنج، طبیعتی گرم دارد و آرام بخش، تقویت کننده مغز واعصاب، شادی بخش و اشتهاآور است.

۲۴- چای هوفاریقون:

ترکیبات: هوفاریقون،۱قاشق غذاخوری.

خواصّ: طبیعتی گرم وخشک دارد و مقوّی قلب واعصاب و درمان کننده میگرن می باشد.

۲۵- چای کوهی(چای پشمی):

ترکیبات: چای کوهی،۱قاشق غذاخوری.

خواصّ: طبیعت آن، گرم بوده؛ ضدّ آلرژی و حسّاسیت، مقوّی اعصاب، آرام بخش، خواب آور و موثر در درمان اگزمای پوستی است.

۲۶ – چای آلبالو:

ترکیبات: آلبالوی بدون هسته، نصف لیوان.

خواصّ: آلـبـالـو بـا طبیعت سرد و خشکی که دارد، ضدّ صفرا، ضدّ اسهال، کاهش دهنده فشار خون، موثر در برطرف نمودن حالت تهوّع، ضدّ خارش های پوستی، ضدّ سنگ کلیه و یک اشتها آور بسیار عالی است امّا مبتلایان به زخم های گوارشی نباید از آن استفاده کنند.

۲۷- چای ترش(چای مکّه یا چای گُجرات):

ترکیبات: چای ترش، ۱ قاشق غذاخوری.

خواصّ: مصرف این چای، باعث کاهش تدریجی فشار و چربی خون خواهد شد. مصرف این چای در بعضی افراد؛ ممکن است باعث کاهش شدید فشار خون و عوارضی مثل سرگیجه شود؛ لذا این چای را با مقادیر بیشتری نبات؛ یا همراه با نوشیدنی هایی که باعث افزایش فشار خون می شوند؛ مصرف نمایید.

۲۸- چای گل سرخ(گل محمّدی):

ترکیبات: گل سرخ(تازه یا خشک شده)، ۲ قاشق غذاخوری.

خواصّ: این چای، طبیعتی معتدل با گرایش به سمت سرما و خشکی دارد و بسیار شادی بخش، مقوّی قلب و ضد ّصفرا و بلغم می باشد.گل سرخ، ملیّن بسیار خوبی بوده؛ در درمان یبوست های تازه و کهنه ، تقویت لثه و ترمیم زخم های آن مفید است.

۲۹- چای زرشک:

ترکیبات: زرشک آبگیری، ۲ قاشق غذاخوری.

خواصّ: زرشک، طبیعتی سرد و خشک دارد و ضدّ صفرا، تقویت کننده معده، کبد و قلب، خنثی کننده سموم، برطرف کننده عطش و گرمازدگی(و تهوّع و استفراغ ناشی از آن) و بی اشتهایی است. زرشک، ضمن تصفیه خون، درمان بـسـیار خوبی برای فـشـار خـون بـالا(در افراد گرم مزاج) می باشد.

۳۰- چای قره قات(قراقات):

ترکیبات: قره قات، ۱ قاشق غذاخوری.

خواصّ: قره قات، میوه درختی است که در جنگل های شمال ایران می روید و به لحاظ خواصّ دارویی، بسیار شبیه زرشک می باشد. این میوه یکی از بهترین داروها در تصفیه خون و کاهش فشار آن می باشد و علاوه بر درمان اسهال، در کاهش میزان قند خون نیز موثّر است.

۳۱- چای غوره:

ترکیبات: غوره، ۲ قاشق غذاخوری.

خواصّ: غوره با طبع سرد و خشک خود، ضدّ صفرا و بلغم، برطرف کننده تشنگی و مقوّی کبد است و باعث کاهش فشار خون در افراد گرم مزاج می شود؛ امّا برای زخم های معده و اثنی عشر مضرّ است.

۳۲- چای عنّاب:

ترکیبات: عنّاب، ۱۵ عدد.

خواصّ: عنّاب، طبیعتی معتدل دارد وملیّن، تصفیه کننده خون، ضدّ سرفه و تنگی نفس، کاهش دهنده فشار خون، مفید در درمان بواسیر و برطرف کننده خشونت سینه، حلق و گرفتگی صداست.

۳۳- چای گل پنیرک:

ترکیبات: گل پنیرک، ۲ قاشق غذاخوری.

خواصّ: این چـای، دارای طبیعتی سـرد و تر، ملیّن، خلط آور، شستشو دهنده کلیه، ضدّ درد کلیه و سوزش مثانه، درمان کننده زخم های گوارشی و یکی از بهترین داروها در درمان سینه درد ها و ورم حلق و گلو است.

انواع دمنوش ها٬ چای آویشن٬ چای اسطوخودّوس٬ چای اکلیل کوهی(رُزماری)٬ چای بابونه٬ چای بادرنجبویه٬ چای بادرنجبویه- زیرفون٬ چای به لیمو٬ چای به لیمو- زیرفون٬ چای بهارنارنج٬ چای پونه٬ چای ترش(چای مکّه یا چای گُجرات)٬ چای چلتوک برنج٬ چای دارچین٬ چای زرشک٬ چای زعفران٬ چای زنجبیل٬ چای زیرفون٬ چای زیره سیاه٬ چای عنّاب٬ چای غوره٬ چای فلوس٬ چای قره قات(قراقات)٬ چای کوهی(چای پشمی)٬ چای گـل گـاو زبـان- سنبل طیب٬ چای گزنه٬ چای گل پنیرک٬ چای گل سرخ(گل محمّدی)٬ چای گل گاو زبان٬ چای گلپر٬ چای مرزنجوش٬ چای میوه گل نسترن٬ چای نعناع٬ چای هوفاریقون٬ دمنوش٬ دمنوش ها در طب سنتی٬ دمنوش های ایرانی٬ دمنوش های گیاهی٬ دمنوش های مفید در طب سنتی٬ دمنوش و عطاری

دهانشویه های ساده گیاهی و طبیعی

دهانشویه نیاز به معرّفی ندارد! به چرخاندن مایعات مختلف در دهان به منظور پاکسازی فیزیکی و نیز اِعمال اثرات درمانی بر روی لثه ها، دندان ها، زبان و سایر عناصر موجود در حفره دهان دهانشویه اطلاق می شود. واضح است که اگر همین کار در فضای گلو و حنجره انجام شود دیگر به آن دهانشویه نمی گوییم؛ بلکه حالا «غرغره» نام می گیرد.

ساده ترین نوع دهانشویه؛ دهانشویه با آب است که در احادیث شریف هم بر آن تاکید شده است. همین کار ظاهرا پیش پا افتاده اگر به طور مرتّب انجام شود تاثیر به سزایی در سلامت دهان و دندان خواهد داشت.

هدف این بحث، معرّفی چند نوع دهانشویه ساده و قابل دسترس گیاهی و طبیعی است که اثرات درمانی آنها، قابل ملاحظه است. در عین حال تشویق کاربران به عدم استفاده از دهانشویه های پر عارضه شیمیایی – و از جمله دهانشویه کلرهگزیدین – می تواند هدف مهمّ دیگر این مطلب باشد.

تذکّر مهم: چنانکه گفتیم اِعمال اثرات دارویی بر فضای دهان از اهداف مهمّ دهانشویه هاست؛ لذا تماس طولانی تر مادّه دهانشویه با مخاط دهان، مطلوب است. به همین جهت بهتر است مدّت زمان گرداندن دارو در داخل دهان را کمی طولانی تر کنید و بعد از دهانشویه هم تا مدّتی از شستن دهان یا خوردن و آشامیدن خودداری کنید. با توجّه به این که به هنگام دهانشویه، پاکسازی فیزیکی و نیز رسیدن دارو به منافذ بین دندان ها هم مدّ نظر است بهتر است چرخاندن دارو در دهان با فشار مناسب انجام شود.

۱- دهانشویه گلاب و سرکه: به تجربه، بهترین دهانشویه ای که تا به حال از آن استفاده کرده ام دهانشویه گلاب و سرکه است؛ به این نحو که ۵ قسمت گلاب و یک قسمت سرکه را با هم مخلوط می کنید و روزی ۳-۲ بار به عنوان دهانشویه استفاده می کنید. این داروی فوق العاده، علاوه بر خوش بو کردن دهان، در درمان انواع عفونت های دهان و دندان، سستی لثه ها و خونریزی آنها با مسواک زدن، خونریزی پس از اعمال دندان پزشکی، لقّی دندان ها، درمان انواع زخم ها و جوش های فضای دهان و پیشگیری و درمان آفت،بسیار خوب و قوی عمل می کند. در مواردی که به علّت وجود زخم یا آفت، استفاده از این دهانشویه ایجاد سوزش می کند، اگر قادر به تحمّل آن نیستید می توانید تا رفع مشکل از دهانشویه گلاب به تنهایی استفاده کنید. در مواردی هم که قطع خونریزی مدّ نظر است(مثلاً پس از کشیدن دندان)، برای اِعمال اثر قوی تر می توانید سرکه را به تنهایی استفاده کنید. اگر با استفاده از این دهانشویه، احساس کُند شدن دندان دارید؛ می توانید مقدار سرکه دهانشویه را کم کنید. فراموش نکنید که در صورت تمایل، گلاب و سرکه هر کدام به تنهایی هم قابل استفاده هستند. توصیه اینجانب به شما این است که از این دهانشویه به طور دائم و خانوادگی استفاده کنید.

تذکّر: برای این دهانشویه بهتر است از سرکه انگور که قوی تر است استفاده کنید. نوع خانگی و کارخانه ای هم فرق چندانی برای این استفاده موضعی ندارد اگرچه باز هم نوع خانوادگی ارجح است.

[caption id="attachment_311" align="alignnone" width="225"] دهانشویه گلاب و سرکه[/caption]

۲- چوب مسواک: در مورد چوب مسواک در جای خود صحبت خواهیم کرد. اگر چه روش استفاده اصلی چوب مسواک همان شیوه رایج است؛ امّا جوشاندن این چوب و استفاده از عصاره آن به عنوان دهانشویه هم اثرات فوق العاده پیشگیرانه و درمانی بر انواع مشکلات دهان و دندان دارد؛ ضمن این که تداوم این دهانشویه اثر خوبی در پیشگیری از ایجاد جرم دندان دارد.

[caption id="attachment_312" align="alignnone" width="300"] چوب مسواک[/caption]

۳- نمک: محلول آب نمک در ضدّ عفونی کردن محوّطه دهان و گلو بسیار مفید است. علاوه بر دهانشویه، نمک را می توان با ماساژ دادن روی لثه ها و دندان ها هم به کار برد.

۴- سایر دهانشویه ها: تعداد گیاهانی که از عصاره آن ها می توان به عنوان دهانشویه استفاده کرد کم نیست و آنچه در ادامه می آید تنها اشاره ای است به چند نمونه از آنها؛ امّا قبل از آن باید بگوییم که عصاره این گیاهان را می توانید به چند صورت تهیه کنید:

۱-۳- تهیه عصاره با جوشاندن: مقداری از گیاه را با مقدار متناسبی از آب حدود نیم ساعت روی شعله کم گاز بجوشانید؛ سپس آن را صاف کرده پس از خنک شدن مصرف کنید. این عصاره را بهتر است در یخچال نگهداری کنید؛ امّا فراموش نکنید عصاره هایی که از این راه به دست می آیند دوام چندانی ندارند و بعد از ۳-۲ روز شروع به فساد می کنند. لذا بهتر است به صورت روزانه تهیه شوند.

۲-۳- استفاده از عرقیات گیاهی: عرقیات هر کدام از این گیاهان که در بازار داروهای گیاهی موجود باشد به عنوان عصاره قابل استفاده است؛ امّا بهتر است برای این کار از عرقیات سنّتی، غلیظ و غیر پاستوریزه استفاده کنید. عرقیات، مدت دوام زیادی دارند(حدّاقل ۶ ماه تا یک سال) و اگر چه نگهداری آنها در یخچال مطلوب است؛ امّا خارج از یخچال نیز به طور معمول مشکلی پیدا نمی کنند.

تذکّر مهم: با توجّه به اثرات ذکر شده برای این داروها، هر شخص می تواند از دو یا چند گیاه به صورت ترکیبی استفاده کند.

- چای: چای را دم کنید؛ امّا آن را ننوشید! دهانشویه چای – به ویژه چای سبز – در کاهش بار عفونی فضای دهان بسیار موثّر است.

[caption id="attachment_313" align="alignnone" width="300"] دهانشویه چای سبز[/caption]

- جفت بلوط: جفت بلوط، لایه نازک قهوه ای رنگی است که بین پوست بلوط و مغز آن قرار گرفته و به راحتی هم جدا می شود. این دارو بسیار قابض است و اثرات بسیار مفیدی در کم کردن عفونت و بهبودی آفت و زخم های دهان و رفع سستی لثه ها و لقّی دندان ها دارد.

[caption id="attachment_314" align="alignnone" width="300"] دهانشویه جفت بلوط[/caption]

- مازو: درمان زخم ها، عفونت ها و سستی و خونریزی لثه ها.

[caption id="attachment_315" align="alignnone" width="300"] دهانشویه مازو[/caption]

- تاجریزی: درمان زخم ها، عفونت ها و آفت.

[caption id="attachment_316" align="alignnone" width="300"] تاجریزی[/caption]

- نعناع، پونه و آویشن: ضدّ عفونی کننده فضای دهان هستند. البته به طور معمول برای درمان استفاده نمی شوند؛ بلکه از اثرات پیشگیرانه آنها استفاده می شود.

- عروسک پشت پرده(کاکنج): درمان زخم ها، عفونت ها و آفت.

[caption id="attachment_317" align="alignnone" width="300"] عروسک پشت پرده[/caption]

- عاقرقرها: درمان زخم ها، عفونت ها و آفت.

[caption id="attachment_318" align="alignnone" width="300"] عاقرقرها[/caption]

- بومادران: درمان زخم ها، عفونت ها و آفت.

[caption id="attachment_319" align="alignnone" width="300"] بومادران[/caption]

- پوست انار: یک داروی ارزان – در واقع رایگان – امّا بسیار موثّر است. جوشانده پوست انار یک درمان عالی برای انواع عفونت ها، زخم ها و آفت دهان است؛ لثه های سست را محکم می کند؛ خونریزی آنها را – به ویژه هنگام مسواک زدن – متوقّف می کند و لقّی دندان ها را به تدریج از بین می برد. گل انار و آب انار هم در این زمینه اثری مشابه پوست انار دارند.

- گلنار فارسی: در درمان زخم ها، عفونت ها، آفت، سستی و خونریزی لثه ها و لقّی دندان ها بسیار موثّر است. اثرات گلنار هم مشابه پوست انار است.

[caption id="attachment_320" align="alignnone" width="300"] گلنار فارسی[/caption]

- سماق قرمز و قهوه ای و گرد غوره: درمان زخم ها و آفت و جلوگیری از خونریزی لثه ها.

- طباشیر، بنفشه، پنیرک، خطمی، خرفه و تخم خرفه: این داروها و داروهای مشابه، خنک کننده فضای دهان، آرام بخش دردهای ناشی از آفت و کاهش دهنده سوزش و تحریک زخم های دهان هستند.

- میخک: دهانشویه با عصاره یا عرق میخک یک مسکّن بسیار مناسب برای بسیاری از دندان دردهاست.

- فلوس و تخم گشنیز: این دو دارو می توانند اثر مناسبی در درمان برفک نوزادان داشته باشند. راه مناسب آن است که عصاره آنها را به طور مرتّب با چیزی مثل گوش پاک کن، روی نقاط مورد نظر دهان نوزاد بمالیم. بزرگ ترها می توانند از دهانشویه آنها استفاده کنند. در عین حال که این دو دارو روی آفت هم اثر مناسبی می گذارند.

- سعد کوفی: از مهم ترین داروهای ضدّ عفونی کننده دهان و دندان است که پودر شده آن را می توان برای مسواک زدن به کار برد؛ امّا دهانشویه آن هم می تواند کاربرد داشته باشد.

[caption id="attachment_321" align="alignnone" width="300"] سعد کوفی[/caption]

پوست انار٬ جفت بلوط٬ چوب مسواک٬ دهانشویه سرکه و گلاب٬ دهانشویه طبیعی٬ دهانشویه گیاهی٬ شستن دهان و دندان با طب سنتی٬ عرقیات گیاهی٬ عروسک پشت پرده٬ گلنار فارسی٬ مازو